شناسایی عوامل موثر بر انعطاف پذیری راهبردی

امروزه وجود انعطاف پذیری راهبردی مهمترین رویکرد در توسعه منابع انسانی و دستیابی به اهداف است بنابراین
هدف از پژوهش حاضر شناسایی عوامل موثر بر انعطاف پذیری راهبردی بود.

روش پژوهش ترکیبی از نوع طرح تحقیق آمیخته اکتشافی بود. جامعه آماری تحقیق در بخش کیفی شامل (متخصصین و مدیران کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان مازندران در زمینه سیاست گذاری) جهت اتفاق نظر در روش دلفی بودند، حجم نمونه در بخش کیفی با در نظر گرفتن قانون اشباع به تعداد 17 نفر تعیین شد و در بخش کمی جامعه آماری شامل کارکنان کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان استان مازندارن بود. در بخش کمی حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران  به تعداد 153 نفر تعیین شد. روش جمع آوری اطلاعات به روش کتابخانه ای و ابزار اندازه گیری در بخش کیفی مصاحبه نیمه ساختاریافته و در بخش کمی شامل پرسشنامه محقق ساخته که سوالات آن برگرفته از داده های حاصل از مصاحبه بود.

یافته ها نشان داد که متغیر «انعطاف پذیری راهبردی» دارای سه بعد بشرح: 1.سازگاری سازمانی  2.ارزش سازمانی 3.رقابت سازمانی می باشد.

با توجه به نتایج می توان بیان داشت که انعطاف پذیری را می توان به عنوان ویژگی سازمانی در نظر گرفت که آسیب پذیری سازمان را در قبال تغییرات بیرونی غیرقابل پیش بینی، کاهش می دهد و یا سازمان را در موقعیت بهتری جهت پاسخ گویی موفقیت آمیز نسبت به تغییرات قرار می دهد.