تاثیر عوامل اقتصادی بر بلندمرتبه های مسکونی در دوره معاصر شهر تهران

نقدهایی که در دوره کنونی درزمینه روند معماری معاصر وجود دارند عمدتا تاثیر عوامل بیرونی حوزه معماری همچون اقتصاد را کمتر مورد ارزیابی موشکافانه قرار داده است. این کمبود باعث گردیده تا همواره با تصویری مبهم و درون حوزه ای از شرایط کنونی معماری معاصر روبرو باشیم. نقش اقتصاد در بین عواملی همچون سیاست و ساختارهای فرهنگی اجتماعی به عنوان یک نقش محوری در فزونی تعداد بناها و رونق بازار ساخت در حوزه ی معماری قابل ملاحظه می باشد. با شناخت ویژگی های اقتصادی و ردگیری تاثیر آن می توان به رابطه معنا داری میان دو حوزه دست یافت. برای بررسی تحولات با استفاده از روش تحقیق توصیفی تحلیلی، بناهای بلندمرتبه مسکونی شهر تهران و روند شکل گیری این بناها در دوره های زمانی قرارگرفته است. در این روند شناخت نوسان های حوزه اقتصادی شاخص های تاثیرگذار در قیمت زمین و مسکن از داده های آماری استخراج گردیده و در بخش تحلیل از روش مصاحبه با کارشناسان اقتصاد مسکن بهره گرفته شده است. در حوزه اقتصاد با مطابقت شاخص های کلان و خرد مشخص شد که بخش زمین و مسکن از وضعیت کلان اقتصادی پیروی نموده است و با هر نوسان اقتصادی بازار مسکن نیز به پیروی از آن ها پرداخته است. تحلیل آمارها در حوزه بلندمرتبه سازی مسکونی به عنوان نمودی بر این تحولات نشانگر آنست که عمده این بناها در طی این چند دهه در سطح شش منطقه رخ داده است که این مناطق به طور عمده جزو مناطق گران قیمت بشمار می رفته اند که باتوجه به گرانی ساخت بلندمرتبه چنین گرایشی برای بازگرداندن سرمایه امری بدیهی بشمار می رود. یافته های پژوهش وجود رابطه ای معنادار میان نوسان های اقتصادی، مکان یابی و تعداد بلندمرتبه های مسکونی در شهر تهران را تایید می نماید.