تنوع ژنتیکی صفات زراعی در مجموعه جهانی ژنوتیپ های یولاف (.Avena sp)

هدف از این مطالعه ارزیابی تنوع ژنتیکی 361 ژنوتیپ یولاف بر اساس صفات زراعی به منظور شناسایی ژنوتیپ های برتر برای برنامه های آتی اصلاحی بود. آزمایش در قالب طرح لاتیس مربع ساده با دو تکرار و در دو سال زراعی 1397-1398 و 1398-1399 در کرمانشاه اجرا شد. بر اساس نتایج به دست آمده، ژنوتیپ های   “OX87: 080-2”  و “LA Prevision” به ترتیب بیشترین عملکرد دانه را داشتند. ژنوتیپ های “Rubida” و “VDO-931.1” برترین ژنوتیپ ها از نظر زیست توده بودند. در این تحقیق تعدادی تجزیه روی داده های BLUP برآورد شده، انجام شد. با توجه به ضرایب همبستگی حاصل، عملکرد دانه با صفات زیست توده، وزن هزار دانه و تعداد پانیکول در کرت آزمایشی همبستگی مثبت و معنی دار نشان داد. زیست توده نیز با تمام صفات مورد بررسی به جز وزن هزار دانه همبستگی مثبت و معنی داری داشت. صفات وزن هزار دانه و تعداد دانه در پانیکول بیشترین اثر مستقیم و مثبت را روی عملکرد دانه داشتند و بیشترین اثر غیر مستقیم مثبت را صفت تعداد پانیکول در کرت آزمایشی از طریق وزن هزار دانه بر عملکرد دانه اعمال کرد. در حالی که بیش ترین اثر غیرمستقیم منفی روی عملکرد دانه را صفت تعداد دانه در پانیکول از طریق وزن هزار دانه اعمال کرد. بر اساس مقدار F کاذب، ژنوتیپ ها پس از انجام تجزیه خوشه ای در پنج گروه مجزا قرار گرفتند. گروه پنجم برای عملکرد دانه، بیوماس، وزن هزار دانه و تعداد پانیکول در کرت آزمایشی بالاترین مقادیر را به خود اختصاص داد. از این رو، می توان ژنوتیپ های این گروه را به عنوان والدین برای تولید لاین های برتر در برنامه های آتی اصلاحی پیشنهاد کرد.