تحلیل بافت موقعیتی مفهوم عبادت

از مفهوم «عبادت» تعاریف مختلفی ارایه شده است و این مفهوم دال مرکزی کنش ها و واکنش های بین مذاهب اسلامی گردید و آغاز این چالش را تعریف ترسیمی سلفیان از مفهوم عبادت است که بر محور معنای لغوی و تاکید بر معانی چون «کمال ذل، خضوع» همراه با «کمال محبت» قرار دارد. افزودن عناصر دیگر بر تعریف لغوی مانند «امتیاز الوهیت در معبود» و «ربوبیت مطلقه خداوند و نفی استقلال از ما سوی او» نیز برای مواجهه با این تبیین اشتباه از عبادت است. این پرسش مطرح است که چگونه می توان کاستی در تعاریف ترسیمی از عبادت را ترمیم کرد. در این نوشتار تلاش می شود با توجه به فضای حاکم در عصر جاهلی و با نگاه به بافت موقعیتی و فرازبانی مفهوم عبادت، تصویر دقیق تری از آن ارایه کرد و بر این محور، عبادت به معنای باور اختیاری به یگانگی رب و فرمانبرداری فروتنانه و عاری از استکبار و سرپیچی نسبت به رب است.