جنسیت و فاعل اخلاقی در روان شناسی رفتارگرا

رفتارگرایی و رویکردهایی که رفتار، بخشی از بنیاد تیوریک آن را تشکیل می دهد متاثر از انگاره تاثیرگذاری عوامل محیطی و درونی بر رفتار، پایه رشد اخلاقی را رفتار، تاثیر دیگران و موقعیت های محرک دانسته و مکانیسم اکتساب آن را از طریق شرطی شدن و الگو قرار دادن دیگران معرفی می کنند. البته، با توجه به ویژگی های الگوپذیر، الگو و نیز موقعیتی که رفتار اخلاقی در آن شکل گرفته و بروز می یابد، تاثیرگذاری و کارآیی الگوبرداری رفتار اخلاقی، پیچیدگی خاص خود را خواهد داشت و با ورود مولفه های شناختی دیدگاه های تعدیل یافته تر رفتارگرایی مانند بندورا این پیچیدگی مضاعف می شود. در حالی که تحلیل یادگیری و آگاهی، جبر محیطی، داوری و ارزش اخلاقی از منظر طیف های مختلف رفتارگرایی از نوع رادیکال تا انواع تعدیل یافته تر متفاوت بوده و با ورود متغیر جنسیت، احتمال تغییر در فرایند و مکانیسم کنش گری اخلاقی افراد وجود دارد در این مقاله تلاش شده تا به روش کتابخانه ای و با شیوه تحلیلی۔ توصیفی، بحث جنسیت پذیری اخلاق از منظر طیف های مختلف روان شناسی رفتارگرا و با تمرکز بر تحلیل مولفه های موثر در کنشگری اخلاقی واکاوی شود. طبق یافته های این تحقیق، تاثیر جنس بر فاعلیت اخلاقی در رویکردهای تعدیل یافته تر رفتارگرایی تایید می شود؛ هرچند این تاثیر در رویکردهای رادیکال می تواند به صورت غیر مستقیم قابل پیگیری باشد.