پیش بینی نگرش به سزارین در زنان باردار براساس اضطراب صفت، فاجعه سازی درد و استرس ادراک شده

پژوهش حاضر با هدف پیش بینی نگرش زنان باردار نخست زا به زایمان سزارین، بر اساس اضطراب صفت، فاجعه سازی درد و استرس ادراک شده انجام شد. طرح پژوهش از نوع همبستگی و جامعه آماری شامل کلیه زنان باردار نخست زای شهر اصفهان در سال 1400-1399 بود که به مراکز خدمات جامع سلامت و پایگاه های بهداشت در سطح شهر اصفهان مراجعه کرده بودند و پرونده بارداری داشتند. با تقسیم مراکز بر اساس منطقه جغرافیایی و انتخاب افراد نمونه از هر 5 منطقه جغرافیایی (شمال، جنوب، شرق، غرب و مرکز) تلاش شد پیشینه فرهنگی و اقتصادی متفاوت افراد در نمونه لحاظ شود. در نهایت بر اساس ملاک های ورود و خروج، داده های مربوط به 80 زن باردار وارد تحلیل شد. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه های نگرش به سزارین (ADM)، اضطراب حالت- صفت اسپیلبرگر (STAI)،  فاجعه سازی درد (PCS) و استرس ادراک شده (PSS) استفاده شد. با استفاده از  آزمون کولموگروف- اسمیرنف و میزان چولگی و کشیدگی نرمال بودن داده ها تایید شد. آزمون همبستگی پیرسون نشان داد نگرش به سزارین با هر سه متغیر اضطراب صفت، فاجعه سازی درد و استرس ادراک شده ارتباط مثبت داشت، بدین معنی که هرچه میزان متغیرهای نام برده بیشتر باشد، نگرش به سزارین مثبت تر است. تحلیل رگرسیون  چندگانه به روش گام به گام نشان داد اضطراب صفت، فاجعه سازی درد و استرس ادراک شده به ترتیب نگرش زنان باردار نسبت به زایمان سزارین را پیش بینی کردند. این سه متغیر روی هم 30 درصد واریانس نگرش زنان باردار نخست زا به زایمان سزارین را تبیین کردند. اضطراب صفت با فراهم آوردن زمینه تجارب عاطفی منفی، همراه با فاجعه سازی درد و استرس ادراک شده در نگرش مثبت زنان باردار نخست زا نسبت به سزارین موثر است.