ارزیابی پیاز رطوبتی در شیوه آبیاری زیرسطحی عمقی با استفاده از لوله های PVC در اراضی بیابانی

با توجه به کمبود آب در بیابان های ایران و بالابودن میزان تبخیر استقرار پوشش گیاهی و آبیاری آن ها با مشکلات زیادی همراه است؛ لذا در برنامه های مدیریتی توسعه پایدار مناطق خشک و بیابانی استفاده از روش های نوین، سازگار با محیط زیست که در ترجیحا آب کمتری مصرف گردد، را بسیار ضروری نموده است. از جمله این روش ها می توان به آبیاری زیرسطحی عمقی با استفاده از لوله های PVC اشاره کرد. در این پژوهش چاله ای به عمق و قطر 50 سانتی متر حفر شد و سپس دو لوله به طور متقابل به فاصله 20 سانتی متر از یکدیگر در دو طرف گودال قرار داده شد. پس از قرارگیری لوله ها، گودال با خاک عرصه پر شد. الگوی پیاز رطوبتی در هشت تیمار از نظر قرارگیری سوراخ های خروج آب، قطر لوله، تعداد سوراخ ها در نیمه بالایی و پایین لوله و همچنین قطر سوراخ ها مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج نشان داد که لوله ها با قطر 5/12 سانتی متر و ارتقاع 55 سانتی متر، با پنج ردیف دوتایی سوراخ 6 میلی متری در نیمه بالایی لوله به فاصله 3 سانتی متر از هم و دو سوراخ در نیمه پایینی لوله با فاصله 10 سانتی متر از یکدیگر، بهترین عمق پیاز رطوبتی را ایجاد می نمایند. عمق پیاز رطوبتی ایجاد شده در خاک در اطراف ریشه گیاه به عنوان نماینده راندمان کاربرد آب، در مدیریت و استفاده صحیح از منابع آبی و همچنین تشویق گیاه به ریشه دوانی عمقی بسیار مهم است. لذا در صورت استفاده از این شیوه برای آبیاری نهال ها در مناطق خشک و بیابانی، تیمار مذکور توصیه می گردد.