بررسی برخی از خصوصیات مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی گیاهان نخل مرداب (Cyperus alternifolius)، وتیور (Chrysopogon zizanioides) و آلوئه ورا (Aloe vera) تحت آبیاری با پساب شهری

گیاه پالایی یک روش زیستی و مقرون به صرفه جهت حذف فلزات سنگین از خاک و محیط زیست آلوده می باشد و انتخاب گیاه مناسب به منظور گیاه پالایی با توجه به گسترش روز افزون آلودگی ها از جمله پساب های شهری، بسیار مهم است. در این راستا آزمایشی در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار و به مدت 14 ماه در دانشگاه گیلان اجرا شد و شاخص انباشت فلزات (روی، کروم، سرب، مس، منگنز، نیکل، منیزیم) در سه گیاه نخل مرداب، وتیور و آلویه ورا تحت تیمار پساب شهری اندازه گیری شد و برخی خصوصیات مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی این گیاهان نیز با هم مقایسه شدند. نتایج و بحث: نتایج نشان داد که تحت تیمار پساب شهری شاخص انباشت فلزات (MAI) در گیاه وتیور و آلویه ورا بیشتر از نخل مرداب بود. در هر سه گیاه مورد مطالعه شاخص های طول ریشه، طول اندام هوایی، زیست توده کل، شاخص جذب (UI) و شاخص تحمل (TI) نسبت به گیاه شاهد کاهش معنی داری داشتند و گیاه آلویه ورا بیشترین درصد کاهش را داشت. همچنین بالاترین درصد افزایش در قند محلول کل، محتوی فنل کل، فلاونویید کل، آنتوسیانین کل، تانن کل و درصد بازدارندگی رادیکال آزادDPPH در گیاه وتیور مشاهده شد. بنابراین می توان گفت از نظر خصوصیات انباشت فلزات و ویژگی های مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی بررسی شده، گیاه وتیور موفق تر از بقیه بود.