بررسی اثر کلر بر زنده مانی و تغییرات فراساختاری Acanthamoeba castellanii

مقدوه: از کلر به عنوان یک گندزدای موثر در از بین بردن میکروارگانیسم های بیماری زا در سیستم تصفیه آب شهری استفاده می شود. با این حال مطالعات نشان داده اند که Acanthamoeba از منابع آبی مختلف کشورمان علی رغم تصفیه جدا می شود. در این مطالعه به بررسی اثر غلظت های متداول کلر که در سیستم تصفیه آب شهری استفاده می شود بر زنده مانی Acanthamoeba castellanii و تغییرات فراساختاری ناشی از آن پرداخته شده است. تروفوزوییت ها و کیست هایAcanthamoeba در زمان های مختلف (30 دقیقه، 1 و 2 ساعت) با غلظت های مختلف (ppm10-1) هیپوکلریت کلسیم، مواجه شدند. برای بررسی تغییرات فراساختاری تروفوزوییت آمیب از میکروسکوپ الکترونی نگاره و گذاره استفاده شد. نتایج و بحث: نتایج این مطالعه نشان داد که غلظت های متداول کلر قادر به از بین بردن کامل تروفوزوییت ها و کیست های A. castellanii نمی باشند. همچنین کیست ها به غلظت های مختلف کلر مقاوم تر بوده و در زمان و غلظت برابر کلر، درصد کمتری از کیست ها در مواجه با کلر از بین می روند. تغییر نفوذپذیری غشای سلولی، کاهش تعداد پاهای کاذب، افزایش میتوکندری، واکویله شدن سیتوپلاسم و تغییر در شبکه ی اندوپلاسمی از تغییرات فراساختاری ایجاد شده در آمیب بود. این مطالعه ضرورت بازنگری دستورالعمل بکارگیری گندزداهایی نظیر کلر را در تصفیه ی سیستم آب شهری مطرح می-کند. چرا که علاوه بر بیماری زا بودن آمیب، مخزن بودن آن و انتقال عوامل میکروبی حایز اهمیت است.