مقایسه کیفیت زندگی کاری و رضایت شغلی پرستاران بخش های کرونا با سایر بخش ها

 پرستاران، نقش کلیدی در فراهم کردن مراقبت با کیفیت از بیماران دارند. کارکنان با رضایت شغلی بیشتر و کیفیت زندگی کاری بهتر عملکرد موثرتر و کارآمدتری دارند. این مطالعه با هدف مقایسه کیفیت زندگی کاری و رضایت شغلی پرستاران بخش های کرونا با سایر بخش ها انجام گرفت.

 مطالعه حاضر از نوع توصیفی- تحلیلی بود. تعداد 150 نفر طبق نمونه گیری در دسترس از بین پرستاران شاغل در بخش کرونا و 150 نفر طبق نمونه گیری تصادفی ساده از سایر بخش های مراکز آموزشی درمانی شهر اردبیل انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه کیفیت زندگی کاری پرستاری بروکس و اندرسون، پرسشنامه رضایت شغلی مینه سوتا  (MSQ)و فرم ویژگی های جمعیت شناختی بود. داده ها با استفاده از آزمون های آمار توصیفی (تعداد، درصد، میانگین، انحراف معیار) و تحلیلی (آزمون تی و تحلیل واریانس) به کمک نرم افزار SPSS-22 تجزیه و تحلیل شد.

 میانگین نمره کیفیت زندگی کاری پرستاران در بخش های عادی 17/17±136/42و در بخش های کرونا 13/70±133/92 بود (0/05< p). همچنین میانگین نمره رضایت شغلی در بخش های کرونا و عادی به ترتیب 6/37±43/21 و 6/43±45/16 بود. بین رضایت شغلی پرستاران شاغل در بخش های کرونا با سایر بخشها تفاوت آماری معنی داری وجود داشت (0/05> p).

 نتایج نشان داد که میزان رضایت شغلی پرستاران بخشهای کرونا کمتر از پرستاران بخشهای دیگر بود. انجام مداخلات با در نظر گرفتن متغیرهای تاثیرگذار مثل سابقه کار، ساعات اضافه کاری، میزان درآمد و تعداد شیفت شب می تواند در بهبود و ارتقاء رضایت شغلی پرستاران شاغل در بخش های کرونا موثر باشد.