خودارزیابی توانمندی پرسنل هوشبری و عوامل مرتبط با آن

زمینه و هدف :

یکی از اهداف آموزش پرسنل هوشبری تربیت افرادی با توانمندی نظری و عملکردی برای مقابله با چالش‏های بالینی است. بااین حال یکی از چالش‏های نظام سلامت وجود شکاف بین آنچه که آموزش داده می‏شود و سطح عملکرد پرسنل در پروسیجرهای بیهوشی است. این مطالعه باهدف ارزیابی شایستگی پرسنل بیهوشی شهر کاشان و یافتن عوامل مرتبط با آن انجام شده است.

روش بررسی:

 این مطالعه توصیفی تحلیلی بر روی 95 نفر از پرسنل هوشبری بیمارستان‏های کاشان در سال 1401 انجام شد. شرکت کنندگان مطالعه به شیوه سرشماری وارد مطالعه شدند. ابزار جمع‏آوری اطلاعات شامل فرم اطلاعات جمعیت شناختی و پرسش نامه خودارزیابی توانمندی پرسنل هوشبری بود. روایی (صوری و محتوایی) و پایایی پرسش نامه مورد تایید قرارگرفت. به منظور تحلیل داده ‏ها از نرم افزار SPSS نسخه 22 و روش‏های آماری توصیفی (فراوانی و درصد)، آماری تحلیلی (میانگین و انحراف معیار) و آزمون‏های من ویتنی، کروسکال والیس، ضریب همبستگی اسپیرمن، دورشته‏ای نقطه‏ایی و مدل جی ال ام استفاده شد.

یافته ها :

میانگین و انحراف معیار سن افراد شرکت‏کننده در پژوهش 10/1±34/57 سال بود. میانگین توانمندی پرسنل هوشبری به شیوه خودارزیابی در سطح بالا (11/53±84/84) گزارش‏ شد. بین توانمندی پرسنل هوشبری با جنس زن و وضعیت تاهل ارتباط آماری معنی دار‏‏ وجودداشت (0/05>P).

نتیجه گیری :

میانگین توانمندی پرسنل هوشبری درتمام حیطه‏ها‏ی پرسش نامه به جز حیطه «مراقبت در مخاطرات احتمالی بیمار» در سطح بالا قرار داشت. بنابراین توانمندسازی پرسنل در این حیطه به جهت پیشگیری از حوادث نامطلوب و ارتقا کیفیت خدمات درمانی پیشنهاد می شود.