مقایسه سبک های مقابله ای، انعطاف پذیری روانشناختی و امید در افراد دارای درد مزمن و افراد بدون درد مزمن

درد مزمن می تواند تجربه ای پیچیده و طاقت فرسا باشد. چنین وضعیتی می تواند ابعاد مختلف زندگی و عملکرد فرد را تحت تاثیر قرار دهد. هدف این پژوهش مقایسه سبک های مقابله ای، انعطاف پذیری روانشناختی و امید در افراد دارای درد مزمن و افراد بدون درد مزمن بود.

این پژوهش یک مطالعه توصیفی - تحلیلی مقطعی از نوع علی - مقایسه ای بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه افراد 20 تا 65 ساله بود که در پاییز سال 1401 به بیمارستان سینا و کلینیک شیخ الرییس تبریز مراجعه کرده بودند. ابتدا از جامعه آماری 120 نفر (60 فرد مبتلا به درد مزمن و60 فرد بدون دردمزمن) به روش نمونه گیری دردسترس انتخاب شدند. سپس داده ها از طریق پرسشنامه های راهبردهای مقابله ای رزنشتایل و کیف، پرسشنامه  پذیرش و عمل نسخه دوم و مقیاس امید اشنایدر گردآوری شدند. درنهایت داده ها با استفاده از روش آماری تحلیل واریانس چند متغیره، تحلیل واریانس تک متغیره و آزمونT  مستقل و همچنین  SPSSنسخه 25 مورد تحلیل قرار گرفتند.

نتایج نشان داد که افراد دارای درد مزمن و افراد سالم تفاوت معناداری در مولفه های راهبردهای مقابله با درد، انعطاف پذیری روانشناختی و امید دارند.

یافته های پژوهش حاضر لزوم استفاده از الگوی چندوجهی را در تبیین درد مزمن نشان می دهند. همچنین یافته های این پژوهش می توانند مبنای تجربی مناسبی برای تدوین برنامه های آموزشی و درمانی برای افراد دارای درد مزمن قرار گیرند.