بررسی میزان چسبندگی طناب های بافته شده از جنس پلی اتیلن ترفتالات (Pet) با بتن و مقایسه با میلگردهای فولادی تحت آزمایش بیرون کشدگی (Pull-out)

دفع زباله چالشی بزرگ و استفاده از مواد و محصولات پلاستیکی روز به روز در حال افزایش است. بخش عظیمی از زباله های پلاستیکی شامل بطری انواع نوشیدنی ها است که از جنس پلی اتیلن ترفتالات (پت) هستند. تجزیه بلندمدت این نوع مواد در طبیعت، محققان سراسر دنیا را ترغیب کرده تا راه های جدیدی برای بازسازی و استفاده مجدد آن پیدا کنند. یکی از راهکارها، بازیافت و استفاده بهینه از آنها، در پروژه های عمرانی است. یک راهکار نوین، تولید میلگردهای پلاستیکی و تبدیل بطری های پلاستیکی به طناب پت و استفاده از آنها به جای آرماتورهای فولادی در تیرهای بتن مسلح می باشد. طناب های پت بافته شده توسط نویسنده تولید شده و به عنوان یک عنصر ساختاری استفاده می شود. مهمترین اثر استفاده از طناب های پت افزایش شکل پذیری سازه را به همراه دارد. در این مطالعه، به بررسی اثر چسبندگی طناب Pet با بتن و همچنین مقایسه با میلگردهای فولادی در بتن تحت آزمایش بیرون کشیدگی به صورت تجربی مورد آزمایش قرار گرفتند. نتایج بدست آمده نشان داد میزان نیروی ماکزیمم در طناب پت حدود 146 درصد کمتر از میلگرد فولادی می باشد، اما مقدار جابجایی در نمونه پت حدود 125 درصد بیشتر از نمونه فولادی است. همچنین الیاف پت انعطاف پذیری بیشتر و تنش تسلیم کمتری نسبت به میلگردهای فولادی دارند و با مقایسه تنش چسبندگی بدست آمده از روابط نظری با نتایج حاصل از طرح های ساخته شده با میلگرد فولادی و طناب پت، این نتیجه حاصل می شود که تنش ها در نمونه پت کاهش یافتند.