پیش بینی رضایت زناشویی بر اساس همدلی، شناخت اجتماعی و مهارت های ارتباطی با نقش واسطه ای فنوتایپ گسترده اتیسم در والدین کودکان اتیستیک

پژوهش حاضر با هدف پیش بینی رضایت زناشویی بر اساس همدلی، شناخت اجتماعی و مهارت های ارتباطی با نقش واسطه ای فنوتایپ گسترده اتیسم در بین والدین کودکان اتیستیک انجام گردید.. روش پژوهش: پژوهش حاضر از لحاظ هدف بنیادی و به لحاظ تحلیل داده ها از نوع توصیفی- همبستگی و از نوع معادلات ساختاری بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل والدین کودکان اتیستیک شهر تهران و قزوین در سال 1402 بود که از بین آن ها 200 والد (با استناد به دیدگاه صاحب نظران) با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه رضایت زناشویی (هودسن، 1992)، مقیاس بهره همدلی (بارون کوهن، 2003)، مقیاس ذهن خوانی از طریق چشم ها (بارون کوهن، 2001)، پرسشنامه مهارت های ارتباطی (کویین دام، 2004) و مقیاس اتیسم بهر بزرگسال (بارون کوهن، 2001) گردآوری شد. اطلاعات گردآوری شده توسط روش مدل سازی معادلات ساختاری (SEM) با استفاده از نرم افزار AMOS تحلیل گردید.

نتایج نشان داد که برازش مدل مفهومی پیشنهادی، مورد تایید قرار گرفت. بررسی مسیرهای مستقیم ارتباط متغیرهای مورد بررسی نشان داد که متغیرهای همدلی، شناخت اجتماعی و مهارت های ارتباطی با رضایت زناشویی رابطه دارد. همچنین نتایج بررسی مسیرهای غیرمستقیم نشان داد که فنوتایپ گسترده اتیسم در ارتباط بین متغیرهای همدلی، شناخت اجتماعی و مهارت های ارتباطی با رضایت زناشویی در والدین کودکان اتیستیک نقش میانجی دارد.

پژوهش حاضر با تایید مدل پیشنهادی نشان داد که والدین کودکان اتیستیک به دلیل مشکلاتی که در حوزه همدلی، شناخت اجتماعی و مهارت های ارتباطی دارند، در رابطه زوجی خود چالش هایی را تجربه می کنند و در نتیجه رضایت زناشویی پایین تری را گزارش می کنند.