ویژگی های معلمان و انتخاب رویکرد آموزش (آموزش حضوری، یادگیری الکترونیکی، یادگیری ترکیبی) در دوران کووید19

همه گیری کوید19 چالش بزرگی را برای سیستم های آموزشی در جهان ایجاد کرد و به سرعت باعث تعطیلی مدارس شد. در طول این دوره یادگیری الکترونیکی به عنوان یک راه حل مناسب برای عبور از این بحران در سراسر جهان نظر گرفته شد.

روش پژوهش کمی از نوع توصیفی پیمایشی است. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه معلمان در استان ها و شهرهای مختلف کشور بودند که از این جامعه 687 معلم از طریق نمونه گیری داوطلبانه در این پیمایش مشارکت داشتند. جهت گردآوری داده ها از پرسشنامه ی برگرفته از ادبیات استفاده شد.

نتایج حاکی از وجود رابطه معنادار بین پنج متغیر منطقه محل تدریس (فقیرنشین، متوسط، غنی نشین)، نوع مدرسه محل تدریس، مقطع تدریس، سابقه تدریس و سطح تحصیلات معلم با ترجیح نوع رویکرد آموزشی (آموزش حضوری-یادگیری الکترونیکی- یادگیری ترکیبی) بوده است. با این وجود، میان دو متغیر سهولت استفاده درک شده و سن معلم با ترجیح نوع رویکرد آموزشی، ارتباط معناداری وجود نداشته است. در مورد رابطه متغیر سودمندی ادراک شده و ترجیح نوع رویکرد آموزشی نیز، با وجود رابطه معنادار، همبستگی ضعیفی وجود داشته است. علاوه براین، نتایج نشان می دهند که از میان ویژگی های معلمان، دو ویژگی جنسیت و میزان تحصیلات بطور معناداری بر قصد استفاده آنها از این سامانه تاثیر گذار بوده است. با این حال، تاثیر معناداری بین سن، سابقه تدریس و میزان تسلط معلمان بر نرم افزار شاد، بر قصد استفاده آنها از این برنامه، مشاهده نشده است.

سیاست گذاران آموزش و پرورش با در نظر گرفتن عوامل موثر بر ترجیح نوع رویکرد آموزشی و قصد استفاده معلمان می توانند در جهت اطمینان از موفقیت فناوری یادگیری الکترونیکی گام بردارند.کلید واژه ها: مدل پذیرش فناوری، یادگیری الکترونیکی، نرم افزار شاد، معلمان، یادگیری الکترونیکی، یادگیری ترکیبی