راهبرد ضد تروریسم جمهوری اسلامی ایران درغرب آسیا

آرامش و امنیت موهبتی است که خداوند برای رشد و توسعه جوامع بشری به بشر عطا کرده است. آنچه مسلم است آرامش یک آرمان انسانی است و همه انسان ها در زندگی روزمره خود برای کار و تلاش و تحقق توانایی های مادی و معنوی خود نیازمند آرامش و آسایش هستند. تروریسم - به عنوان یک پدیده قدیمی با شکل و ماهیت جدید - یکی از مهمترین و چالش برانگیزترین معضلات جهان ماست. در این میان، آنقدر وحشیانه، ظالمانه، ترسناک و مذموم است که می توان آن را «سرطان دنیای مدرن ما» نامید. تروریسم به خودی خود نظام کنش و واکنش را تعیین نمی کند. برخورد با تروریسم باید از یک دستور منطقی پیروی کند. نظمی که در برابر همه پدیده های ضد صلح تعریف شده و در ارزش های طبیعی، الهی و انسانی نهفته است. نظام بین الملل فاقد استراتژی روشن و جامع در برابر تهدیدات امنیتی و نقض صلح است. از این رو، سازوکارها و اقدامات ضد تروریسم مندرج در اسناد بین المللی موجود، گاه جهتی را در پیش گرفته است که لزوما با سایر اقداماتی که در مورد سایر مقوله های صلح جهانی ایجاد شده است، سازگاری ندارد. بلکه تضادها و ناسازگاری های آنها در عمل به وضوح قابل مشاهده است. جمهوری اسلامی ایران با اقدامی نوآورانه به ویژه در دهه اخیر راهبردی را برای ریشه کنی تروریسم در پیش گرفته است. در این راستا، ایران ضمن برخورد با ریشه ها و مبانی فکری و دینی تروریسم، به طور همزمان، تاکتیکی و عملیاتی سعی در مبارزه با مظاهر تروریسم و جلوگیری از گسترش حملات تروریستی داشته است. در این زمینه همکاری های گسترده ای با سازمان های بین المللی و منطقه ای و دستگاه های اجرایی آنها مانند اینترپل داشته است.