کارآیی پروب دور کننده رکتوم در پرتودرمانی سرطان پروستات: مطالعه مروری

پرتودرمانی با دوز بالا برای سرطان پروستات موضعی یک روش درمانی ثابت شده است که می تواند کنترل تومور را بهبود دهد، اما همچنین می تواند سمیت و عوارض رکتوم را افزایش دهد. یک پروب دور کننده رکتوم به عنوان یک وسیله جابه جا کننده رکتوم می تواند در داخل رکتوم قرار گیرد و دیواره های رکتوم را از مناطق با دوز بالا دور کند و بالقوه می تواند سمیت رکتوم ناشی از پرتودرمانی را کاهش دهد. هدف از این مقاله مروری ارزیابی اثر پروب دور کننده رکتوم در پرتودرمانی خارجی سرطان پروستات با توجه به نتایج دوزیمتریکی، نتایج بالینی اولیه، حرکت پروستات و عوارض مرتبط با خود پروب رکتومی می باشد. هیچ عارضه شدیدی همانند سوزش شدید آنورکتال و خونریزی رکتومی با استفاده روزانه پروب رکتومی گزارش نشده است. اگرچه کشش رکتوم منجر به یک درد رکتومی ملایم می شود، اما به خوبی قابل تحمل است. استفاده از پروب دور کننده رکتومی به طور قابل ملاحظه ای دوز دریافتی دیواره رکتوم را کاهش می دهد. نتایج بالینی اولیه نشان می دهد که استفاده از پروب رکتومی عوارض حاد رکتوم را کاهش نمی دهد، اما نرخ عوارض مزمن رکتوم در بیماران درمان شده با پروب رکتومی کمتر می باشد. پروب دور کننده رکتوم می تواند حرکات درون جلسه ای پروستات را کاهش دهد. با این حال کارآزمایی های بالینی تصادفی سازی شده با حجم نمونه بالا برای شفاف سازی مزیت های بالینی استفاده از پروب دور کننده رکتوم در طول پرتودرمانی پروستات نیاز می باشد.