بررسی وضعیت پژوهش‏های تطبیقی در حوزه مطالعات اجتماعی در ایران

یکی از مهم‏ترین نکات در طراحی و اجرای هر پژوهشی، انتخاب روش مناسب و متناسب با موضوع و اهداف پژوهش و قابلیت اجرایی آن روش است. حال آیا می‏توان واحدهای انسانی و واقعیت ‏های اجتماعی (جوامع، فراورده‏ های ادبی و انسانی، سبک‏های هنری، قواعد اخلاقی و حقوقی و...) را به شکل تطبیقی بررسی کرد؟ فراورده‏ های انسانی و اجتماعی نه آنچنان شبیه هم هستند که نتوان ویژگی‎ های خاصی برای هر کدام قایل شد و نه آنچنان یگانه هستند که نشود جنبه ‏های مشترکی بین آن‏ها کشف کرد. مسیله‏ مندی پژوهش حاضر این است که در چه مواردی و چگونه می‏توان روش تطبیقی را به کار بست و وضعیت پژوهش ‏های صورت‏گرفته با روش‏ شناسی تطبیقی (تطبیق ‏پژوهی) در حوزه مطالعات اجتماعی در ایران چگونه است؟ روش ‏شناسی: پژوهش حاضر پژوهشی توصیفی- تحلیلی است که بر حسب هدف جزء پژوهش ‏های کاربردی، و بنا به ماهیت داده ‎های آن، در دسته تحقیقات کمی و بر حسب روش گردآوری داده‏ ها جزء روش‏ های اسنادی قرار می‏گیرد. جامعه آماری این پژوهش کلیه مجلات با برچسب «علمی- پژوهشی» است.(5161 مقاله علمی-پژوهشی) یافته‏ های پژوهش نشان می‏دهد که بیشترین تحقیقات مبتنی بر روش‏ شناسی تطبیقی به ترتیب فراوانی مربوط به: 1. «ادبیات و زبان‏ها»، 2. «حقوق»، 3. «علوم دینی»، 4. «هنر»، 5. «مطالعات اجتماعی»، و... می‏باشد. همچنین در حوزه مطالعات اجتماعی ایران بیشترین مجلات علمی- پژوهشی‏ای که حاصل اینگونه پژوهش‏ها را منتشر کرده‏ اند به ترتیب عبارتند از: فصلنامه‏ های 1.«زن در فرهنگ و هنر»، 2. «مجله جامعه ‏شناسی ایران»، 3. «علوم اجتماعی (دانشگاه علامه طباطبایی)»، «زن در توسعه و سیاست»و «مطالعات فرهنگ- ارتباطات»... .