تاثیر مداخله همزمان تمرین هوازی و مکمل دهی بربرین بر بیان ژن AMPK و GLUT4 در عضله چهار سر ران موش های صحرایی نر دیابتی

دیابت یک بیماری متابولیکی است که با افزایش قندخون و اختلال در هموستاز انرژی در بدن همراه است. بطور کلی، فعالیت بدنی و مکمل های گیاهی حاوی آنتی اکسیدان ها و عوامل ضدالتهابی، از طریق واسطه های بیوشیمیایی نقش بارزی در کنترل و تنظیم هموستاز انرژی در بدن از طریق واسطه های متابولیکی ایفا می کنند. GLUT4 به عنوان ناقل گلوکز و AMPK به عنوان یک مسیر بیولوژیک غیروابسته به انسولین، از جمله این واسطه ها می باشد. هدف این مطالعه، بررسی مداخله ی همزمان تمرین هوازی و مکمل دهی بربرین بر بیان ژن GLUT4 و AMPK در عضله چهارسرران موش های صحرایی نر دیابتی بود.

روش پژوهش: 

در این تحقیق تجربی، 35 سر موش صحرایی نر از نژاد ویستار (سن 8 هفته، وزن 32/10±15/242 گرم) از انستیتوپاستور ایران خریداری و به خانه حیوانات واقع در پردیس بین الملل دانشگاه علوم پزشکی یزد منتقل گردید. موش های صحرایی به صورت تصادفی در پنج گروه هفت تایی، 1.کنترل سالم، 2.کنترل دیابتی، 3.دیابت + بربرین، 4.دیابت + تمرین هوازی، 5.دیابت + تمرین هوازی + بربرین قرار گرفتند. القای دیابت با تزریق تک مرحله ای و داخل صفاقیSTZ (mg/kg60) صورت پذیرفت. قندخون بالاتر از 300 میلی گرم بر دسی لیتر به معنای القای موفقیت آمیز دیابت بود. گروه های تمرین، به مدت شش هفته و با تواتر پنج روز در هفته، با افزایش تدریجی سرعت و زمان بر روی نوارگردان برطبق پروتکل فعالیت کردند. مکمل دهی بربرین با دوز 50 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن به صورت گاواژ در تمامی روزها و یکساعت قبل از تمرین انجام گرفت. 48 ساعت بعد از آخرین جلسه ی تمرین، موش های صحرایی توسط تزریق داخل صفاقی داروی کتامین (75 میلی گرم/کیلوگرم وزن بدن) و زایلازین (10 میلی گرم/کیلوگرم وزن بدن) به صورت عمیق بیهوش شده و سپس نمونه برداری از بافت عضله چهارسرران انجام گرفت. جهت بررسی تغییرات بیان نسبی ژن GLUT4 و AMPK از تکنیک RT-PCR استفاده شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS توسط آزمون تحلیل واریانس یکراهه و تست تعقیبی توکی در سطح معناداری (05/0P<) بررسی شدند.

بیان ژن AMPK و GLUT4 در عضله چهارسر ران گروه کنترل دیابتی نسبت به گروه کنترل سالم کاهش معنی داری داشت (0001/0P=). همچنین نتایج نشان داد، محتوای بیان ژن AMPK و GLUT4 در گروه های (دیابت + تمرین هوازی) و (دیابت + تمرین هوازی + بربرین) نسبت به گروه کنترل دیابتی افزایش معنی دار داشته است (0001/0p=). این افزایش بیان ژن، در گروه (دیابت + تمرین هوازی+بربرین) نسبت به گروه (دیابت + تمرین هوازی) بیشتر بود. همچنین میزان بیان ژن AMPK و GLUT4 در گروه (دیابت + تمرین هوازی+بربرین) نسبت به گروه (دیابت + بربرین)، افزایش معنی داری داشت (005/0P<). در گروه (دیابت + بربرین) نسبت به گروه کنترل دیابتی، علی رغم افزایش بیان ژن این دو متغیر، به لحاظ آماری معنی دار نبود (05/0P>).

مداخله ی همزمان تمرین هوازی و مکمل دهی بربرین دارای اثرات هم افزایی مثبت بر بیان ژن AMPK و GLUT4 در عضله چهارسرران موش های صحرایی دیابتی نوع 1 می باشد و ممکن است باعث بهبود هموستاز انرژی در بدن شود.