استفاده از پرتو گاما به منظور افزایش ماندگاری پس از برداشت و حفظ کیفیت ارقام پیاز در طی دوره انبارمانی

: آزمایشی به صورت فاکتوریل به منظور تعیین تاثیر دز های مختلف پرتو گاما بر ماندگاری پس از برداشت و کیفیت چهار رقم پیاز ایرانی (سفید قم، سفید نیشابور، قرمز ری و قرمز اصلاحی) طی 120 روز نگهداری در دمای 15-10 درجه سانتی گراد و رطوبت نسبی 70 درصد انجام شد. اثرات متقابل رقم و دز پرتو به طور قابل توجهی بر جوانه زدن، کاهش وزن، سفتی، محتوای جامدات محلول (TSS) و محتوای قندهای احیاکننده و اسید پیروویک (PA) پیازها پس از 120 روز نگهداری تاثیر گذاشت. جوانه زدن پیازها بین 100-10 درصد بود. پیازهای تیمار نشده بیشترین جوانه زدن و کاهش وزن را نشان دادند. تابش پرتو گاما (30-150 گری) درصد جوانه زدن را به طور قابل توجهی محدود کرد و در نتیجه مانع از کاهش وزن پیازها شد. سفتی سوخ های تحت تابش (90-150 گری) بیشتر از سوخ های شاهد بود. کاهش وزن پیازها با جوانه زدن همبستگی مثبت و با سفتی پیاز همبستگی منفی داشت. تیمارهای پرتودهی (30-150 گری) باعث افزایش TSS و (60-150 گری) کاهش محتوای قند سوخ ها شد. سوخ های تیمار نشده در پایان آزمایش کمترین مقدار PA را داشتند. قرار گرفتن در معرض تابش 90-150 گری منجر به بالاترین محتوای PA در سوخ ها شد. به طور خلاصه، استفاده از 90 تا 120 گری پرتو گاما برای بهبود عمر پس از برداشت و کیفیت پیاز می تواند به عنوان یک دستورالعمل کلی در نظر گرفته شود.