بررسی فراوانی علائم روان پزشکی بیماران سندرم روده تحریک پذیر یک سال پس از تشخیص در مقایسه با گروه کنترل به شیوه خود ارزیابی

سندرم روده تحریک پذیر (IBS)، یک اختلال عملکردی دستگاه گوارش است که 30-5 درصد از مردم جهان را تحت تاثیر قرار می دهد و با درد شکمی و تغییر در عادات روده مشخص می شود. نشان داده شده است که اختلالات خلقی، اضطرابی و جسمانی با درجات مختلف ناراحتی روانی در بیماران مبتلا به IBS همراه است. هدف مطالعه حاضر مقایسه فراوانی علایم روان پزشکی بیماران سندرم روده تحریک پذیر یک سال پس از تشخیص باگروه کنترل به شیوه خود ارزیابی می باشد.

در این مطالعه توصیفی-مقطعی، تعداد 48 بیمار مبتلا به سندرم روده تحریک پذیر (براساس معیار Rome IV) و 48 فرد غیرمبتلا از بین مراجعه کنندگان به کلینیک گوارش بیمارستان شهید صیاد شیرازی گرگان، با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و مطالعه وارد شدند. از شرکت کنندگان رضایت آگاهانه اخذ گردید. دادها با استفاده از چک لیست و پرسشنامه SCL-90-R جمع آوری شدند. سپس با استفاده از نرم افزارSPSS  نسخه 16 و آزمون های کای دو و من ویتنی مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند.

دو گروه مورد و کنترل از لحاظ متغیرهای دموگرافیک شامل سن، جنسیت، تحصیلات، وضعیت تاهل و محل سکونت همسان بودند (05/0<p). هیچ اختلافی میان دو گروه از لحاظ نمره کل و نمره خرده مقیاس های SCL-90-R مشاهده نشد (0/05<p). هیچ کدام از متغیرهای دموگرافیک و علایم روان پزشکی به عنوان عامل خطر برای IBS شناسایی نشدند (0/05<p).

بر اساس نتایج این مطالعه بیماران مبتلا به سندرم روده تحریک پذیر از نظر علایم روان پزشکی با افراد غیر مبتلا مشابه هستند. همچنین متغیرهای جمعیت شناختی و علایم روان پزشکی عامل خطر برای ابتلا به سندرم روده تحریک پذیر نبودند.