تداخل و تمایز آشیانه اکولوژیک بین گندم و علف پشمکی ژاپنی

بروموس ژاپنی (Bromus japonicus Thumb.) به عنوان مهم ترین علف هرز در مزارع گندم سیستان و بلوچستان حضور دارد. به منظور بررسی برهمکنش های رقابتی بین گندم و بروموس ژاپنی، آزمایش مزرعه ای بر اساس اصول سری های افزایشی به صورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در دو سال زراعی 88-1387 و 89-1388 اجرا شد. تراکم گندم در پنج سطح صفر، 350، 400، 450 و 500 بوته در متر مربع و تراکم بروموس ژاپنی در چهار سطح صفر، 100، 200 و 300 بوته در متر مربع در نظر گرفته شد. در اینجا ضرایب رقابت درون گونه ای و بین گونه ای تداخل گندم-بروموس ژاپنی، توانایی رقابتی نسبی و تمایز آشیانه اکولوژیک برآورد شدند. در هر دو سال در مرحله پنجه زنی و رسیدگی فیزیولوژیک، ضریب رقابت درون گونه ای گندم منفی (تاثیر مثبت بر وزن تک بوته) و ضریب رقابت بین گونه ای گندم با بروموس ژاپنی مثبت (تاثیر منفی بر وزن تک بوته) بود. توانایی رقابت نسبی گندم نشان داد که هر بوته برموس ژاپنی توانست بطور متوسط برابر 5/2 بوته گندم تاثیر منفی بر وزن خشک تک بوته گندم داشته باشد. همچنین توانایی رقابت نسبی بروموس ژاپنی نشان داد که پتانسیل رقابتی هر بوته گندم در مرحله پنجه زنی 5/9 و 3/3 برابر بوته بروموس ژاپنی به ترتیب در سال اول و دوم آزمایش بود. به طور کلی در تداخل گندم و بروموس ژاپنی، گندم از توانایی رقابتی بالاتری خصوصا تا مرحله پنجه زنی برخوردار بود. همچنین هیچگونه تمایز آشیانه اکولوژیک بین گندم و بروموس ژاپنی وجود نداشت و شدت همپوشانی آن در مرحله پنجه زنی بیشتر بود.