کلید زندگی؛ تجربیات زیسته 23 سال زندگی با ونتیلاتور در بیمارستان: یک گزارش مورد کیفی

امروزه پیشرفت تکنولوژی به یاری بیماران آمده و به طرق مختلف به رفع و یا کنترل شرایط تهدیدکننده حیات آنان پرداخته است. یکی از دستگاه های زیست- فناوری حیات بخش، ونتیلاتورها هستند. با گذشت زمان به تعداد بیمارانی که برای تداوم تنفس های کارای خود به ونتیلاتور نیاز دارند، افزوده می شود. هدف از این مطالعه تبیین تجربیات زیسته یک بیمار با آسیب نخاعی وابسته به ونتیلاتور است.

این مطالعه کیفی گزارش مورد به شرح تجربیات زیسته یک آقای 31 ساله که به مدت 23 سال تنفس های وابسته به ونتیلاتور داشته و در بیمارستان بستری بوده است، می پردازد. داده ها با استفاده از مصاحبه نیمه ساختار تعاملی جمع آوری شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از رویکرد پدیدارشناسی ون مانن انجام شد.

از تحلیل داده ها 170 واحد معنایی، سه مضمون اصلی: "ترس ها و نگرانی ها"، "رضایت از عاملیت"، "زندگی جاریست"، و هشت مضمون فرعی: "روزهای سخت آغازین، جدال با مرگ، زجر تنفسی، لذت آموزش و یادگیری، مشارکت در مراقبت، خانواده ای در بیمارستان، من با ونتیلاتور راحتم، زندگی در محدوده نگاه خدا" به دست آمد.

آگاهی از تجربیات بیماران وابسته به ونتیلاتور، منجر به درک بهتر پرستاران و سایر مراقبین نسبت به این بیماران می شود. کاهش عوامل استرس زا (پایش مداوم، حضور به موقع بر بالین، کمک به حضور خانواده در کنار بیمار و آشناسازی با محیط)، ایجاد موقعیتی برای مددجو جهت داشتن حسی از کنترل، مشارکت و امید در زندگی (فراهم کردن موقعیت هایی جهت تصمیم گیری و مشارکت بیمار در امر مراقبت، شکل گیری فرصت های یادگیری، پاسخ گویی به نیازهای معنوی و پرورش آن) می تواند لحظات شیرین و رضایت بخشی را برایشان فراهم کند.