مدل مفهومی شکل گیری استراتژی تحول دیجیتال در سازمان های خرده فروشی پوشاک

تحول دیجیتال به عنوان پاردایمی محیطی به سرعت در حال تغییر ابعاد داخلی و خارجی کسب وکارهای سنتی است. سازمانهای خرده فروشی پوشاک نیز به سرعت در حال تجربه تحول دیجیتالی هستند که با ورود فناوری های دیجیتال به بخش های مختلف آنها آغاز شده است. پیچیدگی و عدم قطعیت بالای محیط کسب وکار، کمبود دانش و تجربه مدیریت تحول در سازمان های سنتی خرده فروشی پوشاک، چرخه کوتاه عمر محصول و سلیقه بسیار متغیر مشتری، درکنار هزینه ها و مقاومت های زیاد درون سازمانی در برابر تغییر و عدم وجود مدل جامعی برای شکل گیری استراتژی در این شرایط، تحول دیجیتال را به چالشی اساسی برای صنعت خرده فروشی پوشاک بدل کرده است. این سازمان ها در بازسازی مدل کسب وکار و تدوین استراتژی های تحول دیجیتال خود نیازمند اطلاعات و دانش مدیریتی مرتبط هستند. هدف این پژوهش معرفی مدل مفهومی جامع برای هدایت مدیران سازمان های خرده فروشی پوشاک، کاهش ابهام در تصمیم گیری استراتژیک تحول دیجیتال و کاهش اتلاف منابع در فرایند تحول دیجیتال این سازمانها است.

پژوهش حاضر مطالعه ای کاربردی، توسعه ای است و رویکرد توصیفی دارد که به شیوه کتابخانه ای با روش پنج مرحله ای رویکرد تیوری بنیادین در مرور نظام مند مطالعات پیشین انجام گرفته است. در این شیوه پژوهش، با تکنیک تحلیل محتوا و کدگذاری باز و محوری به شیوه تیوری بنیادین به بررسی یافته های مطالعات موجود پرداخته می شود. تمایز این شیوه، امکان معرفی مدل و چارچوب برگرفته از یافته های مطالعات پیشین است که نهایتا منجر به طراحی مدل مفهومی شکل گیری استراتژی برای تحول دیجیتال خرده فروشی پوشاک گردید.

از تحلیل محتوای 36 مطالعه منتخب در حوزه تحول دیجیتال در سازمانهای خرده فروشی پوشاک، در فرایند کدگذاری باز75 کد شناسایی گردید و پس از دسته بندی کدها، 27 مقوله اصلی استخراج شد که با استفاده از تکنیک آنتروپی شانون بر اساس میزان فراوانی کدها، مقوله ها اولویت بندی شدند و مدل مفهومی شکل گیری استراتژی در تحول دیجیتال سازمان های خرده فروشی پوشاک معرفی شد. این مدل مشتمل بر سه بخش شامل پیشرانها، عناصر و پیامدهای تحول دیجیتال در سازمانهای خرده فروشی پوشاک است.

هرچند داشتن ایده خلاقانه برای راه اندازی استارتاپ لازم است و چالش اصلی بسیاری از بنیانگذاران برای شروع یک سرمایه گذاری جدید می باشد ولی به تنهایی نمی تواند موفقیت آن را تضمین کند. از طرف دیگر، شناسایی و بهره برداری از فرصت نیز نقش برجسته ای در موفقیت استارتاپها دارد ولی استفاده از فناوری های جدید، توانایی ایده پردازی را ارتقاء بخشیده اند. تدوین راهبرد رشد مناسب، آینده نگری، داشتن تیم متخصص، توان مالی، قابلیت های بازاریابی و یادگیری از دیگر عوامل کلیدی موفقیت استارتاپ ها می باشند. لازم به ذکر است تفکر سیستمی شرط لازم و نقطه عطف طراحی ساختار و الگو های فعالیت استارتاپی برای انطباق پذیری با تغییرات فناوری و نیازهای مشتریان، و پیوند آنها با یکدیگر است. با این تفکر سازمان ها می توانند هوشمندانه برای مواجهه مدبرانه با فرصت ها و تهدیدهای پیش رو آمادگی لازم را پیدا کنند.