بررسی وضعیت درگیری شغلی در دانشجویان کارورز هوشبری دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز

یکی از سازه های مربوط به رفتار کاری کارکنان درگیری شغلی است که می تواند موجب افزایش علاقه و انگیزه در کار شود و درنهایت سطح عملکری را ارتقا دهد. با توجه به اهمیت درگیری شغلی، این مطالعه به بررسی وضعیت درگیری شغلی دانشجویان کارورز هوشبری دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز در سال 1401پرداخته است.

این پژوهش یک مطالعه توصیفی مقطعی است. جامعه مورد پژوهش کلیه دانشجویان کارورز هوشبری دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز در سال 1401 بودند. ابزار پژوهش پرسش نامه درگیری شغلی لاداهل و کنجر و پرسش نامه اطلاعات جمعیت شناختی بود. تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 16 و آزمون های آماری توصیفی و استنباطی انجام شد.

میانگین سنی شرکت کنندگان 22/4 سال بود. نتایج نشان داد میانگین نمره درگیری شغلی شرکت کنندگان 8/15±44/87 بود. درگیری شغلی شرکت کنندگان متوسط بود. طبق آزمون آماری تی مستقل ارتباط معنی داری بین درگیری شغلی و اطلاعات جمعیت شناختی وجود نداشت (P>0/05). <p).

یافته های پژوهش نشان داد وضعیت درگیری شغلی دانشجویان کارورز هوشبری از سطح بالایی برخوردار نیست. با توجه به اینکه اکثریت واحدهای پژوهش، درگیری شغلی در سطح متوسط دارند، باید درصدد ارایه راه حل هایی در جهت بهبود وضعیت درگیری شغلی باشیم. با توجه به ارتباط موثر درگیری شغلی بر نحوه عملکرد، پیشنهاد می شود برنامه های آموزشی در مورد درگیری شغلی و به صورت دوره ای و مداوم برای دانشجویان هوشبری آموزش داده شود.</p).