وحدت اسلامی دراندیشه و عملکرد آیت الله هاشمی رفسنجانی
اتحاد، وحدت و تقریب مذهب اسلامی یکی از میراث های اصلاحی در تاریخ معاصر جوامع اسلامی است. اگرچه نخستین نمودهای مسیله تقریب و اتحاد را می توان در سده های نخستین و قرون میانه اسلامی دید، این مهم نتیجه اندیشه های نخبگان و علمای جهان اسلام در دوره معاصر است که نخبگان دینی - سیاسی سهم مهمی در تحقق این میراث داشتند. آیت الله اکبر هاشمی رفسنجانی از جمله نخبگان دینی - سیاسی معاصر است که تلاش زیادی در زمینه اتحاد و وحدت اسلامی داشت. مقاله حاضر دیدگاه و عملکرد هاشمی رفسنجانی در زمینه وحدت و تقریب مذاهب اسلامی در دوران پیش از انقلاب اسلامی را بررسی می کند. این مهم با روش توصیفی-تحلیلی و با تمرکز بر مطالعات کتابخانه ای بررسی شده است. هاشمی اگرچه برای اتحاد و تقریب مذاهب اسلامی بنیان های معرفتی در نظر داشت، بیش از هر چیز تقریب را پروژه ای سیاسی برای مقابله با دولت های استعماری و غربی می دید. از سوی دیگر مهم ترین مسیله قاموس وحدت و اتحاد مسلمین برای وی همچون دیگر نخبگان دینی - سیاسی به ویژه از دهه 1330 به بعد، مسیله فلسطین و اتحاد مسلمانان برای رهایی آن بود.
پرداخت حق اشتراک به معنای پذیرش "شرایط خدمات" پایگاه مگیران از سوی شماست.
اگر عضو مگیران هستید:
اگر مقاله ای از شما در مگیران نمایه شده، برای استفاده از اعتبار اهدایی سامانه نویسندگان با ایمیل منتشرشده ثبت نام کنید. ثبت نام
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.