مبانی تدوین استاندارد ملی شایستگی های مدیران پروژه در ایران: ضرورت یک تغییر پارادایم در راهبردها

تدوین استانداردها یا خط مبناهای شایستگی ملی مدیریت پروژه در کشورهای مختلف، متناسب با مقتضیات سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و زیرساختی حاکم بر این کشورها صورت گرفته است. تفاوت شایستگی ها ناشی از شرایط محیطی متفاوت در کشورهای در حال توسعه، نسبت به شرایط پایدار مبنای تدوین استانداردهای بین المللی در کشورهای توسعه یافته، اصلی ترین ضرورت تدوین چنین خط مبناهایی بوده است. این ضرورت وجودی سبب شد تا در پژوهشی با استفاده از روش گرندد تئوری، مبانی نظری توسعه استاندارد ملی مدیران پروژه در ایران بررسی شود. ضمن مصاحبه ها 551 کد شناسایی و از طریق کدگذاری باز، محوری و گزینشی، تحلیل و نهایتا تدوین شرایط علی، عوامل بستر، راهبرد و پیامدها انجام شد. از لحاظ شرایط علی، تاثیر عوامل کلان محیطی و شرایط خاص کشور بر نحوه مدیریت پروژه ها به وضوح قابل مشاهده است. در نتیجه این شرایط علی، محیطی سراسر تغییر، پروژه هایی غیر اصولی، رفتارهای فردی با پیش بینی پذیری پایین و قوانینی با تفسیرپذیری فردی/موردی شکل گرفته است. در این بستر، تاثیر پذیری شایستگی های رفتاری از شرایط محیطی، اهمیت بیشتر شایستگی های رفتاری و محیطی نسبت به موضوعات تکنیکال بعنوان بخشی از تغییر پارادایم به نظم دوم مدیریت پروژه مطرح است. همزمان تغییر پارادایم شایستگی-های تکنیکال، مبتنی بر چابکی یک موضوع راهبردی است. در نتیجه کنار گذاشتن ساختارهای معمول برنامه ریزی خطی و توجه به شایستگی های کلیدی مدیران پروژه همچون کلان نگری، عارضه یابی مستمر، مدیریت در لحظه، خلاقیت و توان بالای حل مساله و آمادگی ذهنی بالا، انعطاف پذیری، تعهد کاری و نتیجه محوری ضروری به نظر می رسد.