مطالعه تجربی نیروهای برش، پیشروی، دمای براده و سلامت سطح در فرآیند تراشکاری ابرآلیاژ پایه نیکل واسپالوی

واسپالوی یک نوع ابرآلیاژ پایه نیکل است که عمدتا برای ساخت قطعات توربین هواپیما، دیسک های کمپرسور و شفت ها استفاده می شود. تراشکاری ابرآلیاژ واسپالوی مانند بسیاری از ابرآلیاژهای پایه نیکل در دمای محیط (تراشکاری مرسوم) دشوار است. در این پژوهش با تغییر در پارامترهای سرعت برشی، نرخ پیشروی و عمق برش به بررسی نیروهای ماشین کاری، دمای ایجادشده براده، صافی سطح و میکروسختی در فرآیند تراشکاری مورب ابرآلیاژ واسپالوی بدون مواد خنک کاری (ماشین کاری سنتی) پرداخته شد. سختی اولیه قطعه کار مورد آزمایش 10±385 ویکرز و قطر آن 25 میلی متر بود. به منظور بررسی نیروهای برش و پیشروی و دمای براده از طراحی آزمایش عاملی کامل استفاده شد و یک مدل رگرسیونی از عوامل تاثیرگذار برای تخمین نیروی های تراشکاری و دمای براده ارائه گردید. همچنین صافی سطح قطعات ماشین کاری شده و نمودار میکروسختی قطعات ماشین کاری شده مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد با افزایش عمق برش و افزایش نرخ پیشروی سختی روی سطح قطعه کار افزایش می یابد.