ارائه الگوی توسعه گردشگری پایدار با تاکید بر تجاری سازی فناوری در ایران

در عصر حاضر بسیاری از برنامه ریزان و سیاست گذاران توسعه، از گردشگری به عنوان رکن اصلی توسعه اقتصاد جوامع یاد می کنند و معتقدند روش اساسی توسعه گردشگری، دست یابی به توسعه پایدار است و توسعه گردشگری پایدار به مثابه نوعی صادرات نامرئی، باعث افزایش درآمدهای مالیاتی، صادرات و رشد اقتصادی کشورها خواهد شد، بنابراین هدف پژوهش حاضر ارائه الگوی توسعه گردشگری پایدار با تاکید بر تجاری سازی فناوری در ایران بود که به صورت ترکیبی انجام شد. تحقیق حاضر از لحاظ هدف، کاربردی و بر اساس روش، توصیفی- همبستگی می باشد. در گام اول عوامل موثر بر توسعه گردشگری پایدار با تاکید بر تجاری سازی فناوری بر اساس مصاحبه عمیق با 11 نفر از خبرگان دانشگاهی و سازمانی، شناسایی شدند. خروجی این مرحله 35 مولفه در قالب 4 بعد (فناوری، اقتصادی، شناخت بازار، قوانین و دستورالعمل ها) بود. سپس در گام دوم ابعاد شناسایی شده با روش مدل سازی ساختاری تفسیری سطح بندی و با تحلیل میک مک خوشه بندی شدند که برای تحلیل آن از نرم افزار اکسل استفاده شد. نتایج نشان دادند ابعاد اقتصادی، شناخت بازار و قوانین و دستورالعمل ها در سطح اول و بعد فناوری در سطح دوم قرار دارند و بعد اقتصادی در خوشه وابسته، ابعاد شناخت بازار و قوانین و دستورالعمل ها در خوشه پیوندی و بعد فناوری در خوشه مستقل قرار گرفته اند. بر اساس نتایج تحقیق پیشنهاد می شود ابزارهای فناوری اطلاعات و ارتباطات در کلیه مراکز گردشگری رسمی و غیررسمی ایران در برنامه هفتم توسعه دیده شوند.