تاثیر سبک رهبری استراتژیک بر عملکرد پایدار سازمان های دولتی با نقش میانجی رفتار فرانقشی کارکنان

امروزه دستیابی به عملکرد پایدار سازمان های دولتی یک موضوع استراتژیک در محقق سازی توسعه پایدار کشورها است؛ با این حال عواملی که بر عملکرد پایدار این سازمان ها تاثیر می گذارند، کمتر مورد بررسی قرار گرفته اند؛ لذا هدف از انجام این پژوهش بررسی تاثیر سبک رهبری استراتژیک بر عملکرد پایدار سازمان های دولتی با نقش میانجی رفتار فرانقشی کارکنان است.

روش پژوهش: 

پژوهش کنونی از نظر ماهیت داده ها، پژوهشی کمی، و از نظر گردآوری داده ها پژوهشی توصیفی-پیمایشی از نوع مقطعی بوده و از نظر هدف، پژوهشی کاربردی می باشد. جامعه ی آماری این پژوهش مدیران و کارکنان سازمان های دولتی شهر شیراز به تعداد 3578 نفر بوده و حجم نمونه آماری بر اساس تخمین فرمول کوکران، 347 نفر است. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه ای 36 گویه ای می باشد. جهت تجزیه وتحلیل داده ها از روش مدل سازی معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزارهای اس پی اس اس 22 و لیزرل کمک گرفته شده است.

یافته های پژوهش نشان می دهد سبک رهبری استراتژیک بر عملکرد پایدار سازمان های دولتی با ضریب معناداری 16/5 تاثیر معناداری دارد؛ از طرفی، سبک رهبری استراتژیک بر رفتار فرانقشی کارکنان با ضریب معناداری 59/8 تاثیر معناداری دارد؛  همچنین، رفتار فرانقشی کارکنان بر عملکرد پایدار سازمان های دولتی با ضریب معناداری 85/6 تاثیر معناداری دارد؛ در نهایت، سبک رهبری استراتژیک بر عملکرد پایدار سازمان های دولتی با نقش میانجی رفتار فرانقشی کارکنان با آماره Z به مقدار 37/6 تاثیر معناداری دارد.

رهبران استراتژیک با ایجاد و افزایش انگیزه و توسعه شایستگی های کارکنان، می توانند با اصلاح ساختار و فرآیندهای سازمان بر اساس منابع موجود، رفتار فرانقشی کارکنان در سازمان را افزایش دهند، تا عملکرد پایدار سازمانی محقق شود.