تحلیل رویکرد مسالمت آمیز امام علی (ع) در جنگ ها

از مهمترین خواسته های اسلام برای بشریت، وجود زندگی مسالمت آمیز و نفی خشونت و خونریزی است. امام علی (ع) به عنوان مهمترین شخصیت اسلامی، با توجه به نقشی که در جنگهای زمان رسول اکرم (ص) داشت و در اکثر آنها مهمترین عامل پیروزی سپاه اسلام و شکست دشمن بود و مسائلی که در زمان خلفاء پیش آمد و نیز جنگهای زمان خلافتشان، با این حال، مسالمت در نگاه ایشان چه جایگاهی داشت و رویکرد مسالمت آمیز حضرت چگونه توجیه می شود؟ کما اینکه عده ای از جمله بنی امیه و مخصوصا معاویه و طرفدارانش، حضرت را متهم به جنگ طلبی و آشوبگری می کردند. در این پژوهش با روش توصیفی- تحلیلی، نگاه و عملکرد مسالمت آمیز حضرت علی (ع) بر مبنای کلام ایشان با تکیه بر نهج البلاغه و منابع تاریخی بررسی و تبیین می گردد. از جمله نتایج این تحقیق دستیابی به عملکرد مشفقانه و نگاه مسالمت اندیش حضرت در زمان حیات رسول اکرم و بعد از وفات ایشان در تعامل با خلفاء و نیز در مدت حاکمیتشان، بر مبنای کتب تاریخی و نهج البلاغه است.