ساخت نانوذرات استرانسیوم تیتانات و بررسی توانایی آنها در تولید گونه های فعال اکسیژن در پرتودهی UVA

فتودینامیک تراپی (Photodynamic Therapy - PDT) یک روش درمانی است که بر پایه تعامل بین یک حساس گر نوری، نور و اکسیژن مبتنی است. در این روش، ابتدا یک ماده حساس به نور که در سلول های سرطانی جذب می شود، با استفاده از منبع نور مناسب تحریک شده و گونه های فعال اکسیژن تولید می شوند که با تخریب سلول های سرطانی، باعث مرگ و مهار آن ها می شوند. گونه های فعال اکسیژن (Reactive Oxygen Species) شامل اکسیژن یکتایی (O-2) و رادیکال هیدروکسیل (OH-) هستند که در فرآیندهای زیستی به طور طبیعی تولید می شوند. این گونه ها در درمان سرطان به عنوان یکی از روش های درمانی مورداستفاده قرار می گیرند، زیرا می توانند باعث تخریب سلول های سرطانی شوند به طوری که می تواند با اجزای بیولوژیکی مانند لیپیدها، پروتئین ها و اسیدهای نوکلئیک واکنش داشته باشد و به آن ها آسیب برساند و درمان سرطان را تسریع کنند. استفاده از نانوذرات در فتودینامیک تراپی برای درمان بسیاری از بیماری ها ازجمله سرطان، عفونت ها و بیماری های عروقی مورد بررسی قرارگرفته است.

مواد و روش‎ ها: 

در این پژوهش نانوذرات استرانسیوم تیتانات با روش سولووترمال ساخته شدند و برای اولین بار، توانایی این نانوذرات در تولید گونه های فعال اکسیژن ازجمله رادیکال هیدروکسیل و اکسیژن یکتایی در تحریک با پرتو UVA بررسی شد.

یافته‎ ها: 

نانوذرات استرانسیوم تیتانات به دلیل ویژگی های خاص خود، می توانند به طور انتخابی در سلول های سرطانی تجمع و با تابش نور متعادل شده، ROS تولید کنند. این ROS می توانند باعث آسیب رساندن به سلول های سرطانی شوند و درنهایت منجر به مرگ آنها شوند.

با توجه به نتایج به دست آمده از طیف جذب محلول های شناساگرها مشخص شد که نانوذرات استرانسیوم تیتانات توانسته اند رادیکال هیدروکسیل و اکسیژن یکتایی تولید کنند و توانایی نانوذرات استرانسیوم تیتانات در تولید گونه های فعال اکسیژن مورد تایید قرار گرفت و نانوذرات می توانند به عنوان حساس گر نوری در روش فتودینامیک تراپی برای درمان سرطان مورداستفاده قرار بگیرند.