اثر هنجارهای شخصی و اجتماعی بر به کارگیری رفتارهای محیط ‏زیست‏گرایانه: مطالعه موردی کشاورزان شهرستان باوی

هدف اصلی این پژوهش بررسی اثر هنجارهای شخصی و اجتماعی بر به کارگیری رفتارهای محیط ‏زیست‏ گرایانه می باشد. جامعه آماری این تحقیق شامل تمام کشاورزان شهرستان باوی (استان خوزستان) بود. حجم نمونه با استفاده از جدول کرجسی و مورگان به تعداد 390 نفر و روش نمونه‏ گیری چندمرحله ‏ای با انتساب متناسب برای مطالعه انتخاب شدند. ابزار جمع‏ آوری داده ها پرسشنامه ‏ای بود که روایی صوری و محتوایی آن بر اساس نظر اعضای هیئت علمی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان و پایایی آن از طریق آلفای کرونباخ تایید گردید. همچنین، از شاخص میانگین واریانس استخراج شده (AVE) برای تعیین روایی همگرا و شاخص پایایی ترکیبی (CR) برای تعیین پایایی مدل استفاده شد. نتایج حاصل از اولویت‏ بندی رفتارهای محیط ‏زیست‏ گرایانه در میان کشاورزان نشان داد که دو رفتار «استفاده از شخم حداقل به منظور کاهش فرسایش خاک» و «استفاده از کودهای آلی و دامی در مزرعه» به ترتیب از اولویت بالاتری در میان کشاورزان برخوردار بودند. علاوه بر این نتایج مد ل سازی معادلات ساختاری نشان داد که هنجارهای دستوری، شخصی و توصیفی اثر قابل توجهی بر قصد و رفتار کشاورزان نسبت به به کارگیری رفتارهای محیط ‏زیست ‏گرایانه در محیط زیست دارند که در نهایت توانستند 63/1 درصد از واریانس متغیر وابسته تحقیق (رفتار محیط ‏زیست ‏گرایانه) را تبیین نمایند. یافته‏ های این پژوهش ضمن افزودن دانش جدید به حوزه این پژوهش، می ‏تواند در برنامه‏ ریزی و سیاست ‏گذاری برای کاهش مشکلات محیط زیستی ناشی از بخش کشاورزی مفید واقع شود.