بررسی اثر پوشش خوراکی چندلایه کیتوزان/پکتین حاوی میکروکپسول های اسانس های دارچین یا آویشن در افزایش زمان ماندگاری پس از برداشت خیار

هدف از این پژوهش استفاده از پوشش خوراکی چندلایه کیتوزان و پکتین حاوی میکرو کپسول های بتا سیکلو دکسترین حاوی اسانس های ترانس سینامالدهید (دارچین) یا تیمول (آویشن) جهت افزایش زمان ماندگاری و حفظ کیفیت پس از برداشت میوه خیار بود. نمونه های خیار با پکتین (1 درصد) و کیتوزان (صفر، 5/0و 1 درصد) حاوی غلظت های مختلف (صفر، 25/0و 5/0 درصد) از اسانس های میکروانکپسوله شده ترانس سینامالدهید یا تیمول پوشش داده شدند. سپس در دمای 10 درجه سانتی گراد و رطوبت نسبی 90 تا 95 درصد، به مدت 15 روز نگهداری گردیدند. ویژگی های شیمیایی (مواد جامد محلول، اسیدیته قابل تیتر) و فیزیکی (رنگ، بافت و کاهش وزن) نمونه های خیار در تناوب های زمانی پنج روزه (روز 0، 5، 10 و 15ام) بررسی شدند. آزمایش های میکروبی در پایان زمان نگهداری انجام پذیرفت. آنالیز آماری براساس آزمون فاکتوریل 4 فاکتوره با طرح کاملا تصادفی انجام شد. در مدت نگهداری خیار در انبار سرد، میزان کاهش وزن و مواد جامد محلول در آب و تفاوت رنگی کل در میوه روند افزایشی و میزان اسیدیته قابل تیتر و سفتی بافت روند کاهشی داشت. نمونه های پوشش داده شده با بالاترین غلظت کیتوزان (1 درصد) و اسانس (5/0 درصد)، کمترین درصد افت وزنی ، افت سفتی و تغییر رنگ را در طول دوره 15روزه نگهداری نشان دادند. با افزایش غلظت کیتوزان و غلظت اسانس روغنی، توانایی فیلم خوراکی در ممانعت از رشد میکروارگانیسم ها افزایش یافت. تیمول در مقایسه با ترانس سینامالدهید توانایی بیشتری در ممانعت از رشد کپک و مخمر در سطح خیار نشان داد. به طور کلی با توجه به نتایج آزمایش های شیمیایی، فیزیکی و میکروبی می توان نتیجه گیری کرد که پوشش چندلایه حاوی کیتوزان 1 درصد و تیمول 5/0 درصد برای افزایش زمان ماندگاری پس از برداشت میوه خیار موثر بوده است.