گونه شناسی اثبات و تقریر رجعت در اندیشه عالمان شیعه

اندیشه رجعت از آموزه هایی است که همواره در تاریخ تشیع در کنار وقایع مربوط به آخرالزمان و ظهور امام مهدی(عج) کنکاش شده است. به عقیده عالمان شیعه، پشتوانه این اندیشه، قرآن کریم و احادیث اهل بیت‰ بوده و هرچند در جزئیات آن اختلاف کرده اند، ولی بیشتر آنها بر پذیرش اصل رجعت استوارند و برای آن دلیل اقامه کرده اند. امر دیگر، مفهوم رجعت و کیفیت آن از دیدگاه عالمان مکتب تشیع است که درطول تاریخ شیعه در دوره هایی دستخوش تحول شده است که باید بررسی شود.جستار توصیفی تحلیلی پیش رو به دنبال روشن کردن گونه های استدلال و نیز چگونگی رجعت از دیدگاه عالمان شیعه تا عصر حاضر است و پس از بررسی انواع دلایلی که بر اثبات رجعت اقامه شده و نیز پنج دیدگاه موجود درباره کیفیت رجعت، به نکاتی همچون غیرمعاصربودن بیشتر طرفداران اجماع برای اثبات اصل رجعت، معاصربودن قریب به اتفاق قائلان به عدم ضرورت رجعت و همچنین وجود تطور و دگرگونی نظریه ای در تبیین کیفیت رجعت پس از ملاصدرا و در بستر حکمت متعالیه دست یافته است.