تجمع پروتئین نوترکیب Anti-VEGFR2 تحت تاثیر تیمار متیل جاسمونات درگیاهان کلزا و توتون

این تحقیق به‎منظور بررسی اثر الیسیتور متیل جاسمونات (MeJA) روی تجمع پروتئین های نوترکیب GFP و Anti-VEGFR2 انجام شد. ابتدا به منظور ارزیابی اثر MeJA و روزهای نمونه برداری پس از مایه کوبی روی بیان GFP در کلزا و توتون آزمایش فاکتوریلی در قالب طرح کاملا تصادفی انجام شد. برای تایید رونویسی ژن GFP در سطح RNA، RT-PCR و آزمون qRt-PCR انجام شد. آزمون الیزا برای بررسی اثر الیسیتور روی تجمع GFP و Anti-VEGFR2 انجام شد. به منظور تایید بیان ژن GFP در سطح پروتئین و سپس تعیین بهترین ترکیب تیماری، بیان ژن GFP تحت تاثیر تمام ترکیبات با استفاده از الیزا بررسی شد. سپس بهترین ترکیب تیماری برای بررسی تجمع Anti-VEGFR2 استفاده شد. بیان GFP به طور معنی داری با استفاده از ترکیب M1D10 (بهترین ترکیب تیماری) در هر دو گیاه افزایش یافت. این افزایش در گیاه کلزا بیشتر از توتون بود. بنابراین بهترین ترکیب تیماری برای بیان ژن Anti-VEGFR2 در گیاهان کلزا استفاده شد. در آزمایش qRT-PCR سطوح رونوشت GFP و Anti-VEGFR2 هیچ گونه تفاوت معنی داری بین تیمارهای شاهد و بهینه نشان نداد، اما مقدار پروتئین Anti-VEGFR2 تجمع یافته در تیمارهای بهینه شده بیشتر از کنترل بود. توضیح ساده برای تجمع افزایش یافته نانوبادی Anti-VEGFR2 و GFP کاهش بیان پروتئین RuBisCO در برگ ها و در نتیجه افزایش دسترسی منابع متابولیکی و سلولی برای تولید پروتئین های با فراواتی کمتر (از جمله پروتئین های نوترکیب) می‎باشد. این تحقیق نشان داد که الیسیتور تجمع هر دو پروتئین نوترکیب GFP و Anti-VEGFR2 را افزایش می دهد.