اثربخشی درمان شناختی رفتاری مبتنی بر الگوی آنلاین هیمبرگ بر نشخوار خشم و ناگویی هیجانی در دانش آموزان پسر 12 ساله دارای علائم افسردگی

هدف از پژوهش حاضر تعیین اثربخشی درمان شناختی رفتاری مبتنی بر الگوی آنلاین هیمبرگ بر نشخوار خشم و ناگویی هیجانی در دانش آموزان پسر 12 ساله دارای علائم افسردگی بود. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل و دوره پیگیری  بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه دانش آموزان پسر دارای نشانه های افسردگی ششم ابتدایی شهرستان رباط کریم به تعداد 700 نفر در سال تحصیلی 1401-1400 بود. که از بین آنان تعداد نفر، 15 نفر در گروه گواه و 15 در گروه آزمایش از طریق روش نمونه گیری هدفمند  انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه جایگذاری شدند. جهت جمع آوری داده ها نشخوار خشم سوخودولسکی و همکاران (ARS، 2001) و ناگویی هیجانی تورنتو (TAS، 2007) و پروتکل شناختی رفتاری آنلاین هیمبرگ و بکر (2002 و 2010) طی 12 جلسه 90 دقیقه ای به صورت آنلاین استفاده شد. جهت تجزیه وتحلیل داده ها از آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد که بین میانگین پس آزمون نشخوار خشم و ناگویی هیجان در دو گروه آزمایش و گواه تفاوت معناداری وجود داشت. (01/0>P). علاوه بر این نتایج نشان داد که این مداخله توانسته تاثیر خود را در طول زمان نیز به شکل معناداری حفظ نماید (01/0>P). درنتیجه درمان شناختی رفتاری با بهره گیری از فنونی همانند گواه افکار و احساسات و هیجانات می تواند به عنوان رویکردی موثر برای کاهش نشخوار خشم و ناگویی هیجانی مورد استفاده قرار گیرد.