بررسی تاثیر کود شیمیایی و زیستی بر غلظت عناصر غذایی ریشه، ساقه و دانه لوبیا (Phaseolus vulgaris L.) در شرایط تنش خشکی

به منظور بررسی اثر کاربرد کود زیستی و کود شیمیایی فسفاته بر جذب عناصر در ریشه، ساقه و دانه لوبیا تحت تنش خشکی آزمایشی به صورت اسپلیت اسپلیت پلات با سه تکرار در سال زراعی 1396-1395 در مزرعه ای واقع در شهرستان ایلام انجام گردید. تیمارها شامل سه سطح قطع آبیاری (شرایط بدون تنش، قطع آبیاری در مرحله گل دهی و قطع آبیاری در مرحله غلاف دهی) در کرت اصلی و سه سطح کود شیمیایی فسفاته (25، 50 و 100 کیلوگرم در هکتار) در کرت فرعی و کاربرد و عدم کاربرد کود زیستی در کرت فرعی-فرعی بودند. بیشترین غلظت نیتروژن ریشه، ساقه و دانه در شرایط بدون تنش (آبیاری کامل) به ترتیب به میزان 1/12، 1/77 و 3/19 درصد بدست آمد. علاوه بر این کمترین میزان غلظت نیتروژن ریشه، ساقه و دانه در تیمار قطع آبیاری در مرحله گل دهی به ترتیب به میزان 0/92، 1/46 و 2/63 درصد حاصل شد. نتایج نشان داد بیشترین غلظت پتاسیم ریشه در شرایط قطع آبیاری در مرحله گل دهی و مصرف کود زیستی به میزان 2/63 درصد بدست آمد و کمترین میزان نیز در تیمار بدون تنش و عدم مصرف کود زیستی به میزان 2 درصد بدست آمد. به طورکلی نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که استفاده از کود زیستی و کود شیمیایی فسفاته می تواند آثار نامطلوب تنش خشکی را در گیاه لوبیا کاهش داده و سبب افزایش جذب عناصر در اندام های لوبیا شود.