نقش پیشگیری اجتماعی در مواجهه با بد حجابی(مطالعه موردی شهر قم)

در نظام حقوقی ایران با توجه به اصل چهارم قانون اساسی، حجاب به عنوان یک واجب شرعی تحت حمایت قوانین کیفری قرار گرفته است؛ با این حال به دلیل ناکارآمدی پاسخ های کیفری در بسیاری از پدیده های ضداجتماعی ازجمله بی حجابی، بازگشت به مقوله پیشگیری اجتماعی، امری اساسی است. پیشگیری، مهم ترین ابزار در کنترل ناهنجاری های اجتماعی است که در کالبد خود دربردارنده راهکارهای متنوع در بازدارندگی از پدیده مجرمانه و انحراف می باشد. در پیشگیری اجتماعی، به طور خاص نقش خانواده، آموزش، وسایل ارتباط جمعی و سیاست های کلی اجتماعی بسیار اهمیت دارد.این مقاله از نوع کاربردی و برحسب نحوه گردآوری داده ها می توان آن را تحقیقی توصیفی دانست که از نوع پیمایشی بوده است. ابزار مورداستفاده، پرسش نامه محقق ساخته است. جامعه آماری این پژوهش عبارت است از قضات، روحانیون، معلمان، نظامیان، دانشجویان و بازاریان در شهر قم که به نحوی با مسئله حجاب و عفاف در ارتباط هستند. حجم نمونه با توجه به نوع تحقیق و دشواری در انتخاب آزمودنی ها تعداد 150 نفر که به صورت تصادفی انتخاب شده اند تا به سوالات پاسخ دهند. با توجه به یافته های به دست آمده، بالاترین میزان موافقت با تاثیرگذاری پیشگیری اجتماعی رشدمدار در پیشگیری از بدحجابی است.