اثرات هم افزایی ایزوفرم های کوله سیستوکینین (CCK4 و CCK8s) با گلوتامات بر اخذ غذا در جوجه های تخمگذار

در مطالعات پیشین نقش کولهسیستوکینین (CCK) و گلوتامات به طور مستقل در کنرتل مرکزی مرصف غذا در پرندگان به اثبات رسیدهاست. مطالعه حارض با هدف بررسی اثرات هم افزایی CCK و گلوتامات بر رفتار تغذیهای در جوجه های تخمگذار انجام شد. به این منظورچهار آزمایش طراحی گشت. در آزمایش اول به ترتیب محلول کنرتل، 4CCK 1 نانومول ، گلوتامات 75 نانومول و 4CCK + گلوتامات به صورت داخل بطن مغزی (ICV) تزریق شد. آزمایش دوم مطابق با آزمایش اول انجام گرفت، با این تفاوت که گلوتامات با دوز موثر 300 نانومول تزریق گشت. در آزمایش سوم محلول کنرتل، s8CCK 0/125 نانومول ، گلوتامات 75 نانومول و s8CCK + گلوتامات تجویزشدند. آزمایش چهارم نیز مطابق با آزمایش سوم بوده و تنها دوزهای s8CCK 1 نانومول و گلوتامات 300 نانومول تغییر پیدا کردند.بر اساس نتایج بدست آمده تجویز دوزهای تحت اثر 4CCK و گلوتامات به طور جداگانه یا همزمان اثر معناداری بر اخذ غذای جوجه هانداشت (0/05>p). تزریق دوز موثر گلوتامات منجر به کاهش معنی دار مرصف خوراک شد و تجویز همزمان 4CCK با گلوتامات تغییریدر این اثر هیپوفاژیک ایجاد ننمود (0/05 >p). تزریق دوزهای تحت اثر s8CCK و گلوتامات اثر معنیداری بر اخذ غذا نداشت (0/05>p)،با این حال تجویز همزمان آنها دریافت غذا را تضعیف کرد (0/05<P). همچنین مشاهده شد که تزریق دوزهای موثر s8CCK و گلوتاماتبه طور جداگانه دریافت غذا در جوجه ها را کاهش داده و تجویز توامان آنها موجب تقویت این اثر هیپوفاژیک شد (0/05<P). در نهایت،به نظر می رسد احتامال یک اثر همافزایی میان s8CCK و گلوتامات در تنظیم اخذ غذا در جوجه های تخمگذار وجود داشته باشد