بررسی تاثیر شایستگی های مدیریتی بر هویت اجتماعی با توجه به نقش میانجی اخلاق حرفه ای در میان اعضای هیات علمی دانشگاه امیر کبیر

مدیریت و توسعه شایستگی های مدیران و توجه به اخلاق حرفه ای و شناسایی عوامل هویت یابی مدیران می تواند به طور موثری در تعالی نظام آموزش عالی نقش موثری را ایفا کند، از این رو پژوهش حاضر با هدف تاثیر شایستگی های مدیریتی با نقش میانجی گری اخلاق کاری بر هویت اجتماعی اعضای هیات علمی دانشگاه امیرکبیر انجام گردید.

روش شناسی پژوهش: 

این پژوهش از نوع کمی و طرح همبستگی از نوع مدل سازی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری، کلیه اعضای هیات علمی دانشگاه امیرکبیر(672 نفر) که با استفاده از جدول کرجسی و مورگان، نمونه ای به حجم 195 نفر به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. از سه پرسشنامه شایستگی دانایی فرد و همکاران(1388)، هویت اجتماعی ریچارد چنکینز (2008) و اخلاق حرفه ای قاسم زاده (1393) استفاده شد. به منظور بررسی روابط بین متغیرها، چهار فرضیه با روش مدل سازی معادلات ساختاری مورد تجزیه وتحلیل قرارگرفت. برای تفسیر فرضیه ها از نرم افزار SmartPLS3 استفاده شد.

نتایج تحلیل ساختاری نشان داد رابطه مستقیم شایستگی های مدیریتی و هویت اجتماعی (65/0= β، 00/0p<) ، شایستگی و اخلاق(63/0= β،00/0p<) ، هویت و اخلاق (23/0 =β، 00/0p<) مثبت و معنی دار می باشد. همچنین میانجی گری اخلاق کاری بین رابطه هویت اجتماعی و شایستگی های مدیریتی (15/0 = β،  00/0p<)  مثبت و معنادار است.

بر این اساس، بین شایستگی های مدیریتی و هویت رابطه مثبت و معنادار وجود دارد و در این بین مولفه اخلاق کاری نقش میانجی دارد؛ به این نحو که با افزایش اخلاق کاری، رابطه شایستگی های مدیریتی و هویت نیز بیشتر می شود.