خلاقیت استعاری در داستان های کوتاه زکریا تامر (مورد کاوی دو مجموعه داستان کوتاه صهیل الجواد الابیض و دمشق الحرائق)

زبان‏شناسان‏ شناختی منکر خلاقیت استعاری شاعران و نویسندگان نیستند. براساس نظریه «شعرشناسی شناختی» لیکاف و ترنر (1989) شاعران و نویسندگان در آثارشان اغلب از همان استعاره‏های مفهومی معمولی در زبان عادی و روزمره استفاده می‏کنند و خلاقیت شاعرانه نتیجه به کارگیری و تغییر استادانه همین استعاره‏های مفهومی روزمره در اثر بهره گیری از چهار ابزار مفهومی: گسترش، پیچیده‏سازی، پرسش و ترکیب است. هدف اصلی از این پژوهش معرفی این شگردها و بررسی قابلیت کاربرد آن ها در تحلیل شناختی پاره‏ای از استعاره‏های نو در دو مجموعه از داستان‏های کوتاه زکریا تامر (1931) نویسنده مشهور و معاصر سوری است. تحلیل داده‏‏ها نشان می دهد تامر در داستان‏هایش از همان استعاره‏های مفهومی روزمره استفاده کرده است. بنابراین، خلاقیت این نویسنده می تواند نتیجه بهره ‏گرفتن از ابزارهای نامبرده در کاربرد استادانه استعاره‏های معمولی باشد. برپایه تحلیل داده‏ها، تامر در آفرینش استعاره‏های بررسی شده، بیشتر از ابزار ترکیب و کم تر از ابزار پرسش بهره برده و از ابزارهای گسترش و پیچیده سازی به طور متوسط استفاده کرده است. نتایج به دست آمده همچنین نشان می‏دهد تامر با بهره گیری هوشمندانه از استعاره علاوه بر ایجاد ظرافت و زیبایی در بیان، مفاهیم و  پیام داستان‏هایش را به خواننده انتقال می‏دهد.