رابطه بین عزت نفس و سرزندگی تحصیلی دانش آموزان دارای اختلال بینایی(مطالعه موردی:مرکز نابینایان مهر شهر زاهدان)

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین عزت نفس و سرزندگی تحصیلی دانش آموزان دارای اختلال بینایی (مطالعه موردی: مرکز نابینایان مهرشهر زاهدان) بود. روش پژوهش از نوع توصیفی رویکرد پیمایشی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل 53 نفر از نابینایان (26 نفر پسر-27 نفر دختر) که در این مرکز مشغول به تحصیل هستند می باشد به علت محدود بودن تعداد دانش آموزان به صورت سرشماری کلیه 53 نفر انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری دو پرسشنامه سرزندگی تحصیلی حسین چاری و دهقانی زاده (1391) و پرسشنامه عزت نفس توسط کوپر اسمیت (1967) استفاده شد. همچنین جهت برآورد ضریب پایایی آزمون از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد که ضریب آلفا برای پرسشنامه ها به ترتیب 88/0 و 81/0 به دست آمد. درنتیجه پایایی آزمون تائید شد. داده های به دست آمده با استفاده از آزمون ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام با نرم افزار SPSS 20 مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد بین عزت نفس و سرزندگی تحصیلی دانش آموزان دارای اختلال بینایی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد.