نقش استرس والدگری و نشخوار فکری در پیش بینی کیفیت زندگی مادران کودکان کم توان ذهنی شهر اهواز

کیفیت زندگی مفهوم وسیعی است که همه ابعاد زندگی از جمله سلامت را در بر می گیرد. هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی نقش استرس والدگری و نشخوار فکری در پیش بینی کیفیت زندگی مادران کودکان کم توان ذهنی شهر اهواز بود.

در این مطالعه توصیفی- همبستگی، جامعه آماری را کلیه مادران کودکان کم توان ذهنی شهر اهواز در سال 1402 تشکیل دادند که به روش نمونه گیری در دسترس تعداد 106 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی (1996)؛ استرس والدگری آبیدین (1992)، نشخوار فکری نولن، هوکسما و مارو (1991) استفاده شد. داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام تحلیل شدند.

نتایج پژوهش نشان داد که استرس والدگری با کیفیت زندگی رابطه منفی و معنادار و نشخوار فکری با کیفیت زندگی نیز رابطه منفی و معنادار داشتند. استرس والدگری و نشخوار فکری 42 درصد از واریانس مربوط به کیفیت زندگی مادران را پیش بینی کردند و استرس والدگری سهم بیشتری در کیفیت زندگی مادران داشت.

با توجه به نتایج به دست آمده اهمیت توجه به استرس والدگری و نشخوار فکری در کیفیت زندگی مادران کودکان کم توان ذهنی بیش از پیش احساس می شود.