بررسی رابطه سه گانه تاریک شخصیت و افکار خودکشی: مدل میانجی گری بیگانگی اجتماعی

افکار خودکشی به عنوان اصلی ترین عامل پیش بینی کننده اقدام به خودکشی، در سال های اخیر موردتوجه بسیاری از محققان و متخصصان بالینی بوده است. پژوهش حاضر باهدف بررسی رابطه سه گانه تاریک شخصیت و افکار خودکشی با میانجی گری بیگانگی اجتماعی انجام گرفت. روش پژوهش حاضر ازنظر هدف، بنیادی و از حیث نوع گردآوری اطلاعات، مقطعی-توصیفی بوده و در دسته مطالعات همبستگی-مدلیابی معادلات ساختاری قرار دارد. جامعه ی آماری مطالعه، شامل کلیه جوانان 18 الی 40 ساله شهر تبریز هست که تعداد 200 نفر به روش نمونه گیری داوطلبانه در پژوهش شرکت داده شدند. برای اندازه گیری متغیرهای پژوهش از پرسشنامه سه گانه تاریک شخصیت، پرسشنامه افکار خودکشی بک و پرسشنامه بیگانگی اجتماعی استفاده گردید. نتایج حاصل از تجزیه وتحلیل داده ها با روش تحلیل مسیر حاکی از معناداری اثر مستقیم سه گانه تاریک، خودشیفتگی و جامعه ستیزی و عدم معناداری اثر مستقیم ماکیاولیسم بر افکار خودکشی هست. هم چنین اثرات غیرمستقیم سه گانه تاریک، خودشیفتگی و ماکیاولیسم بر افکار خودکشی به واسطه بیگانگی اجتماعی معنادار بوده، اما اثر غیرمستقیم جامعه ستیزی بر افکار خودکشی به واسطه بیگانگی اجتماعی معنادار به دست نیامد. بر همین اساس می توان گفت سه گانه تاریک، خودشیفتگی و ماکیاولیسم با تاثیر بر بیگانگی اجتماعی، نقش بسزایی در افزایش افکار خودکشی ایفا می کند. یافته های پژوهش حاضر می توانند در راستای مداخلات بالینی باهدف کاهش افکار خودکشی، مفید واقع گردند.