بررسی میزان نشانه های مرضی و مشکلات آموزشی در دبستان دخترانه

هدف پژوهش حاضر بررسی میزان نشانه های مرضی و مشکلات آموزشی دختران دبستانی است. روش پژوهش زمینه یابی و جامعه آن دانش آموزان دختر منطقه 12 تهران، و نمونه آن 248 دانش آموزان دختر یکی از دبستان های منطقه 12 تهران است که به روش نمونه-گیری در دسترس انتخاب گردید. ابزار شامل پرسش نامه نشانه های مرضی کودکان (CSI-4) و فرم گزارش معلم از مشکلات آموزشی بود. یافته ها بیانگر آن است که اختلال اضطراب فراگیر و افسردگی اساسی دارای بیشترین فراوانی است. بین دوره اول و دوم دبستان تفاوت معناداری در نشانه های روانشناسی مشاهده نشد. اختلال خواندن (003/0≥p) و اختلال ریاضی (0001/0≥p) در دوره دوم به طور-معناداری بیشتر بود.