بررسی و تحلیل نقش و تاثیر شورای امنیت در راستای ثبات امنیت در عرصه بین الملل

اگرچه صلح از کهن ترین آرمان های بشر است، تاریخ بشر مشحون از درگیری ها، تعارضات و برخوردهاست. شاید بدون اغراق بتوان گفت امروزه اولین و مهمترین هدف کشورها در روابط بین المللی، آرامش و برقراری صلح و امنیت است. تا قبل از تحولات اخیر در روابط بین المللی، منبعث از نگاه نظامی که اصطلاحا نظام وستفالیایی نامیده می شود صلح و امنیت به معنای رعایت اصول حق حاکمیت، برابری حقوق، رعایت مصونیت کشورها و نمایندگان آنان، احترام به تمامیت ارضی کشورها، عدم مداخله در امور داخلی آنان و حل و فصل مسالمت آمیز اختلافات تلقی میشده است. در این دیدگاه، به امنیت بین المللی نگاهی محدود میشد که حیطه آن محدود به مرزهای دولت ها بود. از این زاویه، حاکمیت و استقلال دولت ها مهمترین رکن امنیت بین المللی تلقی میشد. اگر تهدیدی بود عمدتا نظامی و غالبا این تهدیدات از طرف دولت های دیگر بود و مسئول اولیه تامین امنیت نیز خود دولت ها یا متحدان آنها تلقی می شدن د. منظور از صلح و امنیت در روابط بین الملل، آرامش و ثبات در جامعه جهانی است. امنیت نیز عمدتا به نوعی احساس روانی اطلاق میشود که در آن به علت فقدان ترس، وضعیت آرامش و اطمینان خاطر حاصل میشود. عللی که ممکن است سبب ترس و اختلال در صلح و آرامش شوند بسیار متعدد و متنوع اند و با گذر زمان تغییر می کنند البته لازم به ذکر است و باید توجه داشت شورای امنیت ابتدا صلاحدید اعضای دائم را در نظر میگیرد و بعد بر اساس اصول حقوقی و سیاسی اتخاذ تصمیم می کند ، شورای امنیت جرائم بین المللی دولتها را درباره تهدید علیه صلح در منشور ملل متحد ذکر کرده است که با حقوق ملت ها نباید مغایر باشد. با این تفاسیر در این مقاله قصد داریم به نقش و تاثیر شورای امنیت در راستای ثبات امنیت در عرصه بین الملل بپردازیم.