اثر مایه زنی بذر کینوا (.Chenopodium quinoa Willd) با کودهای زیستی بر سرعت فتوسنتز، عملکرد و توان رقابتی با علف های هرز

به منظور بررسی اثر مایه زنی بذر کینوا با کودهای زیستی بر سرعت فتوسنتز، عملکرد و توان رقابتی با علف های هرز، آزمایشی به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال 1399 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی، دانشگاه شیراز اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل علف های هرز در 3 سطح (حفظ علفهای هرز در تمام فصل رشد، حذف علفهای هرز در تمام فصل رشد و یک بار وجین علف های هرز در مرحله 8 برگی) و کودهای زیستی در 5 سطح (هیومیک اسید، بیومیک، سیومیک، مایع ارگانیک و شاهد (بدون مصرف کود زیستی)) به ترتیب به عنوان کرت اصلی و کرت فرعی بودند. نتایج نشان داد که بالاترین میزان سرعت فتوسنتز در سطوح تیمارهای علف هرز مربوط به بذر مایه زنی شده با کود زیستی سیومیک بود. بیشترین عملکرد دانه (259 گرم در متر مربع) و اجزای عملکرد دانه کینوا (وزن هزار دانه، تعداد کل دانه ها در بوته و تعداد پانیکول در بوته) و شاخص برداشت (48/7  درصد) نیز در برهم کنش حذف علفهای هرز و بذر مایه زنی شده با کود سیومیک به دست آمد. تیمار مایه زنی بذر با کودهای زیستی، شاخص سطح برگ و وزن خشک کل علف های هرز و علف هرز غالب (گندم) را نسبت به تیمار بدون مصرف کود زیستی به طور معنی داری کاهش داد. کاربرد کود زیستی سیومیک شاخص توانایی تحمل رقابت گیاه زراعی را نسبت به تیمار حفظ علف های هرز 2/8 برابر و یکبار وجین علف هرز 94/1 درصد افزایش داد. بنابراین، یافته های ما پیشنهاد می کند که مایه زنی بذر با کودهای زیستی به ویژه تیمار سیومیک یک راهکار موثر است که می توان در جهت افزایش رشد، عملکرد و توانایی رقابت با علف هرز در کینوا استفاده کرد.