استانداردسازی داده ها و اطلاعات گویشی: ضرورت و راهکار

گویش شناسی به مطالعه علمی یک گویش و توزیع جغرافیایی آن می پردازد. هر گویش یک زبان است و مطالعه یک گویش به تحلیل‎ های بسیار زیادی نیاز دارد که همین امر به طولانی ‎شدن مدت انجام مطالعات مربوط به یک گویش می‎انجامد. گردآوری داده ‎های گویشی بسیار پرزحمت و زمان بر است. از این‎رو، نیاز است این داده به ‎گونه‎ای تهیه شود تا قابلیت استفاده مجدد در بررسی‎های آتی را داشته باشد. داده خام کارایی چندانی در مطالعات گویش شناسی ندارد و نیاز است در چارچوب روش تحلیل زبان‎شناسی ساختگرایی، تحلیل‎ های زبان‎شناختی به آن اضافه گردد. باتوجه ‏به حجم زیاد داده گویشی در طرح‏هایی مانند تهیه اطلس گویش های یک کشور و تحلیل‎های زبان شناختی اضافه‎ شده به آن، به ساماندهی داده گویشی نیاز است. استفاده از رایانه به ‎عنوان یک ابزار موجب می‎شود داده براساس ساختار مشخصی انتظام یابد. هدف اصلی این پژوهش، معرفی یک استاندار برای سازماندهی داده ها و اطلاعات گویشی است. این استاندارد حاوی داده گویشی، فراداده ‎های مربوط به آن گویش و همچنین اطلاعات زبان‎ شناختی حاصل از تحلیل داده گویشی است. این اطلاعات براساس ساختار داده درختی و زبان نشانه گذاری گسترش پذیر سازماندهی می‎گردد. این ساختار داده، قابلیت جابه ‎جایی داشته و می‎تواند به‎سادگی به درون یک پایگاه داده خوانده شود.