بررسی تاثیر جیوه و کادمیوم بر استرس اکسیداتیو و مسیر AHR-CYP1A1 در کبد موش سوری

گیرنده آریل هیدروکربن (AHR) یک حسگر محیطی حساس به تغییر اکسیداتیو می باشد. با این حال، اطلاعات کمی در مورد اثرات استرس به ویژه اکسیداتیو استرس بر روی سیگنالینگ AHR وجود دارد. بنابراین هدف این مطالعه بررسی اثرات ترکیبات اکسیدکننده بر عملکرد AHR در موش سوری بود.

بدین منظور در موش های سوری با تزریق فرمیلیندولو کاربازول (FICZ)، بوتیونین سولفوکسیمین (BSO)، کادمیوم (Cd) و جیوه (Hg) اثرات مواد اکسیدکننده برروی عملکرد AHR درمدت 3 و 24 ساعت مورد مطالعه قرار گرفت.

یافته های حاصل از این پژوهش برای اولین بار ارتباط روشنی را بین میزان فعالیت ایزوفرم 1A1 از آنزیم سیتوکرومP450  (CYP1A1) و تغییرات در وضعیت اکسیداتیو سلولی نشان داد. یافته های مطالعات درون تنی در این تحقیق حاکی از آن بود که مدت زمان فعال شدن یا مهار AHR با افزایش یا کاهش نسبت گلوتاتیون احیا به اکسید (GSH/GSSG) رابطه مستقیمی دارد. 

یافته های حاصل از این پژوهش نشان داد که بسیاری از آلاینده های محیط زیست از قبیل فلزات سنگین و اکسیدان ها با تغییر در پتانسیل اکسیداتیو داخل سلولی ممکن است بر عملکرد طبیعی آنزیم های هدف گیرنده ای آریل هیدروکربن از جمله CYP1A1 تاثیر بگذارند.